ΑΡΝΙΕΜΑΙ

Αρνιέμαι να πνιγώ στην καταχνιά.

Κατάληψη στο ΣΕΒ από συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ

Μέλη του Δικτύου Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς κατέλαβαν συμβολικά χτες τα γραφεία του ΣΕΒ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη καταβολή, σε αρκετές περιπτώσεις, του δώρου των Χριστουγέννων και δεδουλευμένων σε εργαζόμενους

«Δυστυχώς αυτοί οι παρανομούντες εργοδότες μένουν ατιμώρητοι, παρότι η μη καταβολή στους εργαζόμενους δεδουλευμένων καθώς και η μη έγκαιρη καταβολή του Δώρου Χριστουγέννων συνιστούν αδικήματα και διώκονται ποινικά και μάλιστα με αυτόφωρη διαδικασία», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση. Επιπλέον, ασκείται κριτική στο γεγονός ότι «ο προϊστάμενος της εισαγγελίας πρωτοδικών Αθηνών με διάταξή του παρέτεινε τη νόμιμη προθεσμία καταβολής του δώρου Χριστουγέννων στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα από τις 21/12, που ορίζει η εγκύκλιος του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, στις 31/12, διευκολύνοντας έτσι τους αυθαιρετούντες και παρανομούντες εργοδότες να αποφύγουν τουλάχιστον μέχρι τότε την αυτόφωρη ποινική διαδικασία». Το Δίκτυο καλεί την κυβέρνηση να λάβει μέτρα για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.

Κάλεσμα Τσίπρα στο ΚΚΕ

Για έναρξη ενός «ιδιότυπου προγραμματικού διαλόγου» με το ΚΚΕ, έκανε λόγο ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας σε συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Νέα Σμύρνη. «Καλοδεχούμενος ο διάλογος με το ΚΚΕ, έστω και δια παράλληλων μονολόγων, αφού αρνείται να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να κουβεντιάσουμε», τόνισε, προσθέτοντας: «Ας συνεχίσουμε αυτόν το διάλογο, λοιπόν, προσπαθώντας να εντοπίσουμε τις διαφωνίες και τις συμφωνίες μας».
Η συγκέντρωση έγινε το Σάββατο το απόγευμα στο κλειστό του Μίλωνα, με ομιλητές τον Αλέξη Τσίπρα, τον Μανώλη Γλέζο και την Τασία Χριστοδουλοπούλου. Κεντρικό θέμα της ήταν «η εναλλακτική πρόταση της Αριστεράς» και –όπως είναι φυσικό– οι αναφορές του προέδρου της Κοιν. Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΚΕ προκάλεσαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αφού η συγκρότηση ενός « ελάχιστου κοινού προγράμματος των αντιμνημονιακών δυνάμεων» είναι το μεγάλο ζητούμενο της εποχής, ιδίως μετά τον σχηματισμό της τρικομματικής κυβέρνησης Παπαδήμου («θίασο των δυόμιση κομμάτων», την αποκάλεσε ο Αλ.Τσίπρας) και την ακόμη μεγαλύτερη ρευστότητα που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό, κάτι που καταγράφεται και στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Μετά την σαφέστατη καταγγελία της συνθήκης του Μάαστριχτ, προ ημερών στο «Σπόρτινγκ», ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της μίνιμουμ συνεννόησης με το ΚΚΕ, υιοθετώντας –εν μέρει– το κεντρικό σύνθημα που προβάλλει το ΚΚΕ για «λαϊκή εξουσία, λαϊκή οικονομία». ¨Εθεσε όμως το ερώτημα: «Ο στόχος για τη λαϊκή εξουσία, πως θα υλοποιηθεί; Από τη μια μέρα στην άλλη; Και –εν τέλει– τί εξυπηρετεί το στρατηγικό στόχο; Η διάλυση της κοινωνίας και η συνέχεια των μνημονίων ή η αναχαίτιση της βαρβαρότητας και η ανατροπή αυτής της πολιτικής»;

«Ζητάμε την ενότητα στη δράση»

Οι αναφορές του Αλ. Τσίπρα στο ΚΚΕ, χρωμάτισαν ένα μεγάλο μέρος της ομιλίας του. Πιο αναλυτικά:

«Το ζήτημα του ελάχιστου κοινού προγράμματος των αντιμνημονιακών δυνάμεων, το καταθέτουμε δημόσια με κάθε ευκαιρία. Προφανώς οι αντιδράσεις από την μεριά της εξουσίας είναι σφοδρές. Αλλά δεν μπορούν πια να μας κατηγορήσουν για έλλειψη ρεαλισμού, όπως λίγο καιρό πριν. Αποδείχτηκε ότι η Αριστερά είχε την πιο ρεαλιστική ανάλυση για τα πράγματα. Την εποχή που άλλοι μας έλεγαν ότι το βούλιαγμα της χώρας στην ύφεση, θα έχει άμεσο αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση της κρίσης.

Δεχόμαστε κριτική και από άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. Καλωσορίζουμε την έναρξη αυτού του δημόσιου διαλόγου. Καλωσορίζουμε την κριτική ακόμα και αν είναι απολύτως αβάσιμη ακόμα και προσχηματική.

Άκουσα την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή, για τον προϋπολογισμό. Το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας ήταν αφιερωμένο στις δικές μας προτάσεις, στο προγραμματικό πλαίσιο που έχουμε καταθέσει. Ίσως με αυτό τον τρόπο η κ. Παπαρήγα να επιχειρεί να ανοίξει μαζί μας έναν ιδιότυπο προγραμματικό διάλογο. Καλοδεχούμενος, έστω και έτσι. Έστω και δια παράλληλων μονολόγων, αφού αρνείται να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να κουβεντιάσουμε. Ας συνεχίσουμε αυτόν το διάλογο, λοιπόν, προσπαθώντας να εντοπίσουμε τις διαφωνίες και τις συμφωνίες μας. Το πρώτο πράγμα που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι ότι εμείς δεν ζητάμε από το ΚΚΕ να αλλάξει τις απόψεις του. Δεν ζητάμε την ένωση σε ένα σχήμα. Ζητάμε την ενότητα στη δράση, την ενότητα στους αγώνες, ακόμη και την εκλογική συμπαράταξη αλλά όχι την άρση της αυτονομίας του καθενός. Δε ζητάμε από το ΚΚΕ να αποσύρει τις απόψεις του, ή να υποστείλει τις σημαίες του. Ζητάμε, κρατώντας ο καθένας τις απόψεις και την αυτονομία του, να βρούμε τον τρόπο να σταματήσουμε αυτή τη λαίλαπα, τη βαρβαρότητα που περνά ο λαός μας και αυτό γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι ο καθένας μόνος του δεν μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς και να το καταφέρει.

Λέει το ΚΚΕ ότι εμείς κακώς κάνουμε προτάσεις και δεν μιλάμε για τη συνολική αλλαγή. Εμείς όχι μόνο μιλάμε για τη συνολική αλλαγή, αλλά την περιγράφουμε στο πρόγραμμά μας. Μιλάμε για την οικονομία των αναγκών και το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία. Αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για το σοσιαλισμό, όμως, είναι οι αγώνες για νίκες μικρές ή μεγαλύτερες σήμερα. Και προϋπόθεση για νίκες είναι η συσπείρωση του λαού πάνω σε εφικτούς και μάχιμους στόχους. Γι αυτό, λοιπόν, προτάσεις εφικτές οφείλουμε να καταθέτουμε διαρκώς. Να τραβάμε το χαλί κάτω από τα πόδια των κομμάτων του μνημονίου που προσπαθούν συνέχεια να πείσουν το λαό ότι δεν γίνεται αλλιώς.

Λέει επίσης το ΚΚΕ, ότι κακώς βάζουμε πολύ ψηλά το αίτημα των εκλογών διότι μέσω των εκλογών θα ανανεωθεί το σύστημα. Η σύγχρονη ιστορία έχει αποδείξει ότι όταν ο καπιταλισμός είναι σε κρίση, η δημοκρατία είναι κάτι που δεν μπορεί να αντέξει και να ανεχθεί. Η υπεράσπιση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας, η προσφυγή στις κάλπες, μπορούν να είναι ένα όπλο στα χέρια του λαού μας. Δε λέμε ότι είναι πανάκεια, αλλά αν ο λαός δεν τρομοκρατηθεί και ανατρέψει τους συσχετισμούς, μπορεί να είναι μια η διέξοδος αυτή τη στιγμή. Και σε κάθε περίπτωση αυτή η κυβέρνηση δε δικαιούται να δεσμεύει τις επόμενες γενιές ερήμην της λαϊκής εντολής.

Σε κάθε περίπτωση –πάντως– σεβόμαστε και τις απόψεις του ΚΚΕ και το γεγονός ότι έχουμε διαφορετικές στρατηγικές προσεγγίσεις».

«Είναι ο καπιταλισμός που δεν πάει καλά»…

Αναφερόμενος στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. και στην υιοθέτηση της γραμμής για ακόμη αυστηρότερη «δημοσιονομική πειθαρχία», ο Αλέξης Τσίπρας κατηγόρησε τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι πήραν την απόφαση «να αυξήσουν τη δόση από το φάρμακο που έχει βάλει σε κώμα την Ευρώπη».

Και τόνισε: «Ακούμε γύρω μας ότι η Ελλάδα δεν πάει καλά. Η Ευρώπη δεν πάει καλά. Ο κόσμος δεν πάει καλά. Δεν είναι ακριβές. Αν κάτι στον κόσμο δεν πάει καλά, αυτό είναι ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός. Ο καζινοκαπιταλισμός που στηρίχθηκε στις χρηματιστηριακές φούσκες. Αυτό που δεν πάει καλά είναι η λογική του κέρδους και των αγορών. Ένα σύστημα, που εδώ και δεκαετίες υποσχέθηκε να φέρει ευημερία και ανάπτυξη στον κόσμο. Ένα σύστημα που σήμερα βουλιάζει μέσα στα αδιέξοδά του, απειλώντας να συμπαρασύρει μαζί του τη παγκόσμια οικονομία, κυρίως όμως τη δυνατότητα των λαών να ζουν με αξιοπρέπεια. Γιατί αυτό που διακυβεύεται σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο είναι, αν τη συστημική αστάθεια του καπιταλισμού, θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι και οι λαοί, προκειμένου το κεφάλαιο και ιδίως το χρηματιστικό να μπορέσει για άλλη μια φορά να καταφέρει να ανασυγκροτηθεί με τις μικρότερες δυνατές απώλειες.

«Να απαγορεύσουν και τους σεισμούς»…

Δείτε τι αποφάσισαν χθες οι ηγέτες της Ευρώπης στη Σύνοδο Κορυφής, την ώρα που βρισκόμαστε στο και πέντε της κρίσης: Την επιβολή σκληρότερων δημοσιονομικών κανόνων. Την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους σε όλες τις χώρες. Την απαλλοτρίωση της εθνικής και δημοκρατικής κυριαρχίας στα κράτη, προκειμένου όλα να είναι παραδομένα στις απαιτήσεις των αγορών και του χρηματιστικού κεφαλαίου.

Γι άλλη μια φορά οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, παραμυθιάζουν και παραμυθιάζονται με ανόητα στερεότυπα. Επιμένουν ότι η Ελλάδα είναι ειδική περίπτωση. Και ότι η κρίση δεν είναι κρίση της αρχιτεκτονικής του ευρώ αλλά των υπερχρεωμένων χωρών. Κι έτσι μέσα στην εθελοτυφλία τους μας οδηγούν από τη μια σωτηρία στην άλλη. Μας σώνουν κάθε δίμηνο. Μας έσωσαν στην ιστορική Σύνοδο της 21ης Ιούλη. Μας ξαναέσωσαν στην ακόμα πιο ιστορική της 26ης Οκτώβρη. Και τώρα μας σώζουν για τρίτη φορά. Στην πραγματικότητα, με κάθε αποτυχημένη Σύνοδο, φέρνουν ολοένα και πιο κοντά, αυτό που ξορκίζουν και που για την αποφυγή του, καλούν τους λαούς σε δυσβάστακτες θυσίες: Δηλαδή τη διάλυση της ευρωζώνης. Στόχος τους είναι να διαλύσουν το κοινωνικό συμβόλαιο στην Ευρώπη. Στόχος τους είναι να πληρώσουν οι δυνάμεις της εργασίας την κρίση και όχι οι δυνάμεις του κεφαλαίου.

Θα μου πείτε, τότε γιατί επιμένουν; Κάνουν λάθος; Είναι τόσο ανόητοι που νομίζουν ότι αν αλλάξουν τη συνθήκη, ακόμα και τα εθνικά Συντάγματα, ώστε αυτά να απαγορεύουν ρητά τα ελλείμματα, θα λύσουν το πρόβλημα; Αν ήταν έτσι απλό, τότε ας προσθέταμε και μια συνταγματική απαγόρευση για την έλλειψη ρευστότητας ή για την ύφεση της οικονομίας, ακόμα και για τις ισχυρές βροχοπτώσεις και τους σεισμούς.

Η απάντηση είναι ότι δεν είναι ανόητοι. Δεν κάνουν λάθος. Λάθος είναι όλη η ιδεοληψία τους που τους έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο. Η Ευρώπη χρειάζεται νέα θεμέλια όχι μια γελοία απόπειρα να τσιμεντωθούν τα σαθρά νεοφιλελεύθερα θεμέλιά της.

«Πάρτε αγκαλιά τo παρασιτικό κεφάλαιο και πηδήξτε στο κενό»

Δυστυχώς τίποτα από ότι έχει συμβεί, δεν μας εκπλήσσει. Δικαιωθήκαμε όταν λέγαμε ότι όσο πιο πολλά είναι τα εισπρακτικά μέτρα, τόσο χειρότερα θα πηγαίνει η οικονομία και η κοινωνία. Όταν λέγαμε ότι Νομισματική Ένωση δεν μπορεί να υπάρξει, χωρίς δανειστή τελευταίας καταφυγής. Όταν προτείναμε σειρά μέτρων για να αποφύγουμε τη λιτότητα, μέτρα τα οποία στον καιρό τους μπορεί να δίνανε κάποιες λύσεις, σήμερα όμως ακόμη και αυτά είναι ανεπαρκή. Και τώρα τους απαντάμε: Επιτέλους τελειώνετε.

«Τελειώνετε» ως προστακτική. Μην το κουράζετε άλλο. Δεν πείθετε κανέναν. Μην παριστάνετε ότι έχετε απαντήσεις στην κρίση που εσείς οι ίδιοι δημιουργήσατε.

«Τελειώνετε» και ως απλή διαπίστωση. Έχετε τελειώσει. Δεν έχετε να υποσχεθείτε τίποτα. Δεν μπορείτε να υπερασπιστείτε τίποτα. Οι αγορές σας τρώνε τα σπλάχνα και δεν είστε ικανοί να ελέγξετε την κατάσταση. Έχετε ξοφλήσει. Πάρτε αγκαλιά τo παρασιτικό κεφάλαιο και πηδήξτε στο κενό. Έχετε τελειώσει γιατί δεν είστε σε θέση να αναγνωρίσετε τη χρεωκοπία του οικονομικού σας προτύπου».

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε και στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως είπε «οι κοινωνικοί αγώνες πρέπει να πάρουν συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο. Αιτήματα και στόχους, γύρω από τους οποίους χρειάζεται να συσπειρωθεί η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Οι στόχοι αυτοί είναι:

-Να φορολογηθεί επιτέλους ο πλούτος και το κεφάλαιο. Αρκετά με την φορολογική ασυλία του κεφαλαίου. Αρκετά με την πολιτική που παράγει κέρδη για τις ανώνυμες εταιρείες και φτώχεια για την κοινωνία. Αρκετά με το πολιτικό κατεστημένο που κυβέρνησε την χώρα τόσες δεκαετίες για λογαριασμό των ισχυρών συμφερόντων. Αρκετά με τις Siemens, τις καταθέσεις στην Ελβετία, τη φορολογική ασυλία των εφοπλιστών. Αρκετά με την αυθαιρεσία των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, και με την απαίτηση τω εργολάβων να βάζουν τους κανόνες.

-Δημόσιος έλεγχος στο τραπεζικό σύστημα. Αρκετά με την κερδοσκοπία. Αρκετά με την χορήγηση ρευστού και εγγυήσεων, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Τις τράπεζες τις έχουμε διπλοπληρώσει. Μας ανήκουν. Να τεθούν υπό δημόσιο έλεγχο τώρα.

-Μορατόριουμ στις πληρωμές του χρέους. Αρκετά με τους δανειστές. Αρκετά με την τοκογλυφία και τους εκβιασμούς. Να κατοχυρώσουμε μόνο τα ασφαλιστικά ταμεία και τους μικρούς κατόχους ομολόγων. Και να μπούμε σε νέα διαπραγμάτευση με τους δικούς μας όρους. Θα χάσουν λεφτά οι έχοντες; Ε επιτέλους, δεν θα καταστραφεί και ο κόσμος! Η άμεση υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου μας δίνει τη δυνατότητα να απεμπλακούμε από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Να αντιμετωπίσουμε άμεσα την κρίση χρέους και να ανοίξουμε έναν εναλλακτικό δρόμο.

-Αναπτυξιακό πρότυπο, που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων και όχι του κεφαλαίου και των αγορών. Στρατηγική ανάπτυξης, βασισμένη στην σταθερή και μόνιμη απασχόληση, την κοινωνική αλληλεγγύη και την διεύρυνση των δημόσιων αγαθών.

-Για όλους αυτούς τους λόγους, απαιτούμε άμεση προσφυγή σε εκλογές».

«Συνεργασία με όλη την Αριστερά»

Αναφέρθηκε τέλος στις πολιτικές συνεργασίες και τη συγκρότηση του «νέου συνασπισμού εξουσίας». Πέρα από την πρόσκληση προς το ΚΚΕ για διάλογο και ενότητα στη δράση, ο Αλ. Τσίπρας, επισημαίνοντας ότι «οι συνθήκες είναι περισσότερο από ώριμες», έδειξε τρία επίπεδα για τις συνεργασίες αυτές:

1) Ενότητα με την Κοινωνία. «Υπεράσπιση της εργασίας, του κοινωνικού κράτους, της αλληλεγγύης, του δημόσιου πλούτου. Οι κοινωνικοί αγώνες πρέπει να αποκτήσουν ενιαίο και ολοκληρωμένο πολιτικό πλαίσιο».

2) Συνεργασία με όλη την Αριστερά. «Να βάλουμε στην άκρη τις διαφωνίες. Ο απομονωτισμός, η εσωτερική αντιπαράθεση, η εμμονή στα οφέλη του κάθε μαγαζιού και ο παραγοντισμός είναι αδιέξοδη πολιτική».

3) Ενότητα «με όλες τις δυνάμεις που συμπορεύονται στον αγώνα για την ανατροπή των Μνημονίων. Οικολόγους, Σοσιαλιστές, Κομουνιστές, Δημοκράτες, τους πάντες».

Όπως είπε, «εμείς δε βγάζουμε το αριστερόμετρο. Σε αυτό το μέτωπο χωράει όποιος χωρίς μισόλογα στρατεύεται στην υπόθεση ανατροπής των μνημονίων. Χαιρετίζουμε τους πολίτες αλλά και της πολιτικές συλλογικότητες που αποστασιοποιούνται από τα δυο κόμματα εξουσίας και ιδίως από το ΠΑΣΟΚ και ανακοινώνουν την συμπαράταξη τους με το συμμαχικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η δική μας Αριστερά, δεν ήταν ποτέ και δεν θα γίνει η Αριστερά που ζητά πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων και αριστεροφροσύνης από κανέναν. Δεν μοιράζουμε συγχωροχάρτια, ούτε ζητάμε δηλώσεις μετάνοιας από κανένα. Άλλωστε ούτε και εμείς ισχυριζόμαστε ότι σε όλη μας τη διαδρομή ήμασταν πάντοτε αλάθητοι. Τους αλάθητους να τους αναζητήσετε στο Βατικανό. Αυτό που ζητάμε απ’ όλους όσοι επιθυμούν τη συμπαράταξη μαζί μας, είναι την ειλικρινή τους διαβεβαίωση ότι επιθυμούν να συμβάλουν δίχως ιδιοτέλεια και δίχως ανταλλάγματα σε κοινό, όμορφο και δίκαιο αγώνα, για την στήριξη του λαού μας, για τη στήριξη της κοινωνίας, για τη σωτηρία του τόπου από τη βαρβαρότητα των επιλογών του μνημονίου. Πάνω σε αυτή τη βάση μπορεί να οικοδομηθεί ένας νέος πολιτικός και κοινωνικός συνασπισμός εξουσίας. Ας είμαστε δυνατοί και αισιόδοξοι. Είναι η ώρα να συσπειρώσουμε την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και να κάνουμε την νεοφιλελευθερισμό παρελθόν. Να απλώσουμε το χέρι στους πολίτες ανεξάρτητα με το τι ψήφιζαν μέχρι χθες. Είναι η ώρα να ανοίξουμε νέους δρόμους στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι η ώρα να μπολιάσουμε την μαχόμενη κοινωνία με την πίστη σε μια εναλλακτική προοπτική».

Η Νικηφόρα Απεργία των Χαλυβουργών το 1962

«Πώς δενότανε τ’ ατσάλι»

«Στο εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας το ατσάλι που παράγεται έχει μέσα του κάτι από τη δύναμη του εργάτη. Το κακό είναι πως αυτή τη δύναμη τη χάνει για πάντα ο εργάτης.

Μπροστά στην άγρια λάμψη του φούρνου ή του αναλυωτού ατσαλιού βλέπεις την ένταση που βάζει ο μεταλλουργός, να σκληραίνει το πρόσωπό του, να στεγνώνει το κορμί του. Οι φούρνοι τήξεως μετάλλου που καίνε σε 2.000 βαθμούς βγάζουν μια ζεματιστή ακτινοβολία που κόβει την ανάσα…Οι εργάτες ζουν μέσα σ’ αυτή την κόλαση» (Ρεπορτάζ της «Αυγής» – όργανο τότε της ΕΔΑ – στις 21/2/1953).

Με τον ιδρώτα και το αίμα των εργατών έδενε στην κυριολεξία το ατσάλι στα εργοστάσια χαλυβουργίας της Ελευσίνας, που, μόνο στο διάστημα 1956 – 1963, μέτρησαν 15 νεκρούς και πολλαπλάσιους τραυματίες από εργατικά «ατυχήματα» (εργοδοτικά εγκλήματα):¹

«Κανονισμός μέτρων ασφαλείας, εσωτερικός κανονισμός συνθέσεως του προσωπικού, όροι υγιεινής, εφαρμογή κλαδικών συμβάσεων, εφαρμογή εργατικών νόμων είναι άγνωστα για τους εργοδότες των χαλυβουργικών εργοστασίων, ενώ οι πόρτες των βιομηχανικών αυτών συγκροτημάτων ανοίγουν συνέχεια για να εξέλθουν με φορεία ή καμιόνια οι τραυματίες ή οι νεκροί της μάχης με τις μηχανές για το τριπλασίασμα της παραγωγής».²

Φωτογραφία του 1962, από την πρώτη μέρα της απεργίας πείνας των χαλυβουργών

Πέρα από τις «εκπτώσεις» στα μέτρα ασφαλείας, βασική αιτία των ατυχημάτων υπήρξε η εντατικοποίηση της δουλειάς. Προκειμένου να λάβουν το βασικό μισθό εντός του 8ώρου οι εργάτες υποχρεώνονταν να πιάσουν μια συγκεκριμένη παραγωγή. Αν ο μισθός ή ο χρόνος δεν έφτανε (και σπάνια έφτανε) οι χαλυβουργοί αναγκάζονταν να δουλέψουν παραπάνω αμειβόμενοι με το κομμάτι. Ετσι πολύ συχνά οι εργάτες κατέληγαν να κάνουν σχεδόν δύο μεροκάματα σε μια μέρα (από άποψη παραγωγής), αλλά να αμείβονται μόλις το ενάμισι.

Την εργοδοτική εκμετάλλευση συμπλήρωνε η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς: ομαδικές απολύσεις, λοκ-άουτ, παύσεις συνδικαλιστών, κ.ο.κ. Μόνο την περίοδο 1956 – 1963 απολύθηκαν περισσότερα από 100 συνδικαλιστικά στελέχη στη χαλυβουργία της Ελευσίνας, μεταξύ αυτών, πέντε πρόεδροι και γραμματείς συνδικάτων.

Η απεργία του 1957: Η πρώτη μάχη

Η πρώτη μεγάλη μάχη των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας δόθηκε το 1957 με κύριο αίτημα την αύξηση των μισθών. Η απεργία, που κράτησε 9 μέρες, αντιμετωπίστηκε από την εργοδοσία με πρωτόγνωρη τρομοκρατία και ομαδικές απολύσεις. Οι απεργοί δεν άντεξαν, λύγισαν και γύρισαν στην εργασία τους ηττημένοι:

«Περάσανε από τότε πέντε χρόνια σκληρής δοκιμασίας, λέει ο χαλυβουργός Χριστόδουλος Καραθίσης, πατέρας πέντε παιδιών. Πέντε χρόνια σιωπής και άγχους. Ο ένας φοβόταν να κοιτάξει τον άλλον. Ο καθένας όμως έτρεφε μέσα του την αγανάκτηση και περίμενε την ώρα να δώσει τη δεύτερη μάχη, τη νικηφόρα».³ Αυτή θα ερχόταν το 1962.

Στο διάστημα που μεσολάβησε η εκμετάλλευση των εργατών οξύνθηκε ακόμη περισσότερο. Η παραγωγικότητα αυξήθηκε (μέσα σε 3 χρόνια, από το 1959 έως το 1962, η παραγωγή αυξήθηκε από 50 σε 80 χιλιάδες τόνους – πάνω από 50%), ενώ οι αποδοχές των εργαζομένων μειώθηκαν (αφού η εταιρεία κατάργησε ταυτόχρονα το επίδομα παραγωγής).

Βεβαίως, από την τελευταία απεργία, είχε επέλθει μια σημαντική αλλαγή όσον αφορά το συσχετισμό δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα της περιοχής. Το 1962 το Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας ήταν ένα από τα τρία ΕΚ πανελλαδικά στα οποία είχαν τεθεί επικεφαλής οι δυνάμεις του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος (του ΔΣΚ: της συνδικαλιστικής κίνησης της ΕΔΑ, όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιζαν οι κομμουνιστές εργάτες).

Η απεργία του 1962: Η μεγάλη σύγκρουση

Το πρώτο δεκαήμερο, λοιπόν, του Οκτώβρη του 1962 οι εργαζόμενοι της Ελληνικής Χαλυβουργίας κατέβηκαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις με βασικό αίτημα την αναπροσαρμογή των αποδοχών τους. Η εταιρεία, έχοντας πίσω της την εμπειρία του 1957, έβαλε μπρος τις γνωστές και δοκιμασμένες στην πράξη μεθόδους τρομοκράτησης των εργατών. Κήρυξε επαναλαμβανόμενα λοκ-άουτ, ενώ απέλυσε συνολικά 42 εργαζομένους. «Ξέχασε», όμως, «να υπολογίσει ότι κάθε μέρα που περνά ο εργάτης αποκτά όλο και μεγαλύτερη συνείδηση της δυνάμεώς του».

Οι χαλυβουργοί ήταν αποφασισμένοι να μη δεχτούν επανάληψη της ήττας του 1957. Στην επίθεση της εργοδοσίας απάντησαν με ένταση του αγώνα: συνεχόμενες στάσεις εργασίας, συγκεντρώσεις, πορείες, κ.ο.κ. Στο αίτημα για αυξήσεις στους μισθούς προστέθηκε τώρα και το αίτημα για επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων τους. Ολα τα μέσα που επιστράτευσε η εργοδοσία δεν στάθηκαν ικανά να ραγίσουν το αρραγές μέτωπο των 600 αγωνιζόμενων εργατών.

Οι χαλυβουργοί όμως δεν ήταν μόνοι τους. Από την αρχή κιόλας του αγώνα τους, τόσο το Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας, αλλά και σύσσωμα τα 17 σωματεία της δύναμής του, στάθηκαν στο πλευρό τους, με κοινές κινητοποιήσεις και άλλες εκδηλώσεις ταξικής αλληλεγγύης. Πραγματοποιήθηκε πανεργατική συγκέντρωση, ενώ οι οικοδόμοι (η «εμπροσθοφυλακή» τότε του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος) κατέβηκαν σε 24ωρη απεργία συμπαράστασης.

Στις 3 Δεκεμβρίου οι χαλυβουργοί κατέφυγαν στον απεγνωσμένο αγώνα της απεργίας πείνας: «Ζωή ή θάνατος φώναξαν στη γενική συνέλευσή τους…και κλείσθηκαν στις αίθουσες του Εργατικού Κέντρου».

Στο μεταξύ, η ταξική αλληλεγγύη λάμβανε ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Μόνο κατά τη διάρκεια της 8ήμερης απεργίας πείνας στάλθηκαν στους χαλυβουργούς 420 τηλεγραφήματα συμπαράστασης εργατοϋπαλληλικών και άλλων οργανώσεων. Ερανοι πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των εργατών και των αγροτών απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας για την οικονομική ενίσχυση του αγώνα τους και των δοκιμαζόμενων οικογενειών τους.

Οι επαγγελματοβιοτέχνες της Ελευσίνας κήρυξαν 24ωρο κλείσιμο των καταστημάτων τους, οι λιμενεργάτες εξήγγειλαν επίσης απεργία πείνας σε συμπαράσταση των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας, οι εργαζόμενοι του παραρτήματος της εταιρείας στο Μοσχάτο κατέλαβαν τις εγκαταστάσεις της για μέρες, κ.ο.κ.

Η εργοδοσία υποχωρεί: Νίκη των χαλυβουργών

Επειτα από 2 μήνες κινητοποιήσεων και αντιμέτωπη με την ανυποχώρητη στάση των απεργών, αλλά και την ταξική αλληλεγγύη χιλιάδων άλλων εργατών, η εργοδοσία αναγκάστηκε τελικά στις 10 Δεκεμβρίου να παραδώσει τα όπλα. Η νίκη των χαλυβουργών ήταν πλήρης: «Φρύαξε η διεύθυνση της εταιρείας αλλά δεν μπορούσε πια να κάνει αλλιώς. Αντιμετώπιζε την εξέγερση μιας πόλεως. Υποχώρησε και δέχτηκε τα αιτήματα των χαλυβουργών. Δέχτηκε την επαναπρόσληψη των απολυθέντων, την αύξηση των ημερομισθίων, την καταβολή των ημερομισθίων του λοκ-άουτ και την καταβολή του δώρου των εορτών χωρίς περικοπή των ημερών της απεργίας και του λοκ-άουτ».

Η νίκη τους έγινε νίκη της εργατικής τάξης συνολικά

«Δευτέρα, ώρα 3.30 μ.μ. Η φωνή του προέδρου του εργατικού κέντρου κ. Τάχα ακούγεται συγκινητική από το μικρόφωνο. “Συνάδελφοι, ο μεγαλειώδης αγώνας σας στέφθηκε από επιτυχία. Νικήσατε. Ζήτω οι εργάτες. Ζήτω η ενότητά τους”. Οι απεργοί που είναι ξαπλωμένοι αναταράζονται από την ξαφνική είδηση και με κόπο προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους. Ζαλισμένοι και τρικλίζοντας, αγκαλιάζονται, φιλιούνται, κλαίνε…

Η είδηση της νίκης των απεργών μεταδόθηκε αστραπιαία από την μια στην άλλη άκρη της Ελευσίνας. Από παντού, ο κόσμος, εργάτες, υπάλληλοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά κατευθύνονται προς το εργατικό κέντρο. Στις 5 η ώρα η οδός Χαριλάου, που βρίσκεται το εργατικό κέντρο, “πήζει” από χιλιάδες Ελευσίνιους, που χειροκροτούν συγκινημένοι τους απεργούς.

Οι απεργοί αναχωρούν για τα σπίτια τους…κατά μήκος του κεντρικού δρόμου της Ελευσίνας και στην πλατεία της πόλεως το πλήθος τους χειροκροτεί και ζητωκραυγάζει. Ζήτω οι χαλυβουργοί…»

Πέντε δεκαετίες αργότερα, οι εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας δίνουν και πάλι τη μάχη από τις επάλξεις του αγώνα. Η εκμετάλλευση του ιδρώτα τους, η ιδιοποίηση του πλούτου που παράγουν δεν σταμάτησε ποτέ να τους στερεί το δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή. Αλλωστε, αυτό αποτελεί αναπόσπαστο και διαχρονικό στοιχείο του καπιταλισμού. Οπως διαχρονικό είναι και το στοιχείο της ταξικής πάλης και της ταξικής αλληλεγγύης. Η εργατική τάξη έχει ιστορική πείρα. Η σημερινή απεργία των χαλυβουργών μπορεί και πρέπει να προστεθεί ως παρακαταθήκη στους αγώνες που έχει η εργατική τάξη μπροστά της. Μέχρι την τελική νίκη!

Παραπομπές:
1. «Αυγή» 31/5/1963 και 20/11/1963
2. «Αυγή» 3/9/1964
3. Ολες οι παραπομπές από δω και πέρα από την «Αυγή» 11 και 12/12/1962

Του
Αναστάση ΓΚΙΚΑ*
*Ο Αναστάσης Γκίκας είναι Δρ. Πολιτικών Επιστημών, Συνεργάτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ

Οι μπολσεβίκοι διαγράφουν τα χρέη της Ελλάδας στη Ρωσία

Oι Μπολσεβίκοι, με την Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, δεν περιορίστηκαν να εξασφαλίσουν για το λαό τους φαΐ, στέγη, εργασία, Παιδεία, Υγεία, ελεύθερο χρόνο, αξιοπρεπή γηρατειά κι άλλα πολλά που δεν είναι της ώρας.

Εκαναν και τούτο:

«Ενα άλλο οικονομικό μέτρο της σοβιετικής εξουσίας ήταν η μη αναγνώριση του εξωτερικού δημοσιονομικού χρέους και των υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει οι κυβερνήσεις της προεπαναστατικής Ρωσίας (...). Το Γενάρη του 1918, η σοβιετική κυβέρνηση ακύρωσε τα εσωτερικά και εξωτερικά δάνεια που είχε συνάψει η τσαρική και η Προσωρινή κυβέρνηση».

Ετσι αντιμετώπισαν οι Μπολσεβίκοι τα χρέη, με τα οποία ο τσάρος και οι αστοί είχαν φορτώσει τις πλάτες του ρωσικού λαού.

Ομως, οι Μπολσεβίκοι, επειδή ακριβώς ήταν κομμουνιστές, δηλαδή και πατριώτες και διεθνιστές, την ώρα που οι πολιτικοί προπάτορες του Παπανδρέου, του Σαμαρά, του Καρατζαφέρη και των υπολοίπων, έστελναν στρατό εναντίον τους, εκείνοι, όσον αφορά την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, να επίσης τι έκαναν:

«Ενα άλλο οικονομικό μέτρο της σοβιετικής κυβέρνησης στον εξωτερικό τομέα ήταν η παραίτησή της από το Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο (ΔΟΕ), που επέβαλαν το 1897, μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, οι Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα (...) από την Οκτωβριανή Επανάσταση η Ελλάδα απεκόμισε οικονομικά οφέλη. Η νεαρή Σοβιετική Δημοκρατία, με απόφαση του Δεύτερου Συνεδρίου των Σοβιέτ, απάλλαξε την Ελλάδα από το χρέος που όφειλε στη Ρωσία και ανερχόταν στα 100 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα. Ακόμα, η σοβιετική κυβέρνηση παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της στο Αγιο Ορος, καθώς και από τις ιδιοκτησίες του τσαρικού κράτους σε διάφορα ευαγή ιδρύματα στην Ελλάδα (ρώσικο νοσοκομείο στον Πειραιά, το σημερινό Τζάνειο) κ.λπ.».

(Κώστας Αυγητίδης, «Η στρατιωτική επέμβαση των καπιταλιστικών χωρών ενάντια στη Σοβιετική Ρωσία και η Ελλάδα (1918-1920)», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»).

*

Ετσι αντιμετωπίζουν οι Μπολσεβίκοι τα θέματα του χρέους, των ΔΝΤ και των ΔΟΕ.

Μέσα κι έξω από τη χώρα τους.

http://voria-tis-athinas.blogspot.com/

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ ΕΠΙ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΔΝΤ

Του ΚΩΣΤΑ ΗΣΥΧΟΥ*
Χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων
19 Δεκ. 2001

Δεκάδες σουπερμάρκετ λεηλατούνται στη χώρα από χιλιάδες ανέργους και κοινωνικά αποκλεισμένους από τις δολοφονικές πολιτικές του ΔΝΤ και της εγχώριας ελίτ. Οι καταθέτες χάνουν τις οικονομίες τους μετά από δέσμευση των καταθέσεων από τις ξένες τράπεζες.

Ο πρόεδρος Φερνάντο ντε λα Ρούα κηρύσσει «απαγόρευση κυκλοφορίας» και απαγόρευση των συγκεντρώσεων. Ακολουθούν μαζικές πορείες και αυθόρμητες συγκεντρώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις.

20 Δεκ. 2001 (πρωινές ώρες 5.00 π.μ. - 10.30 π.μ.)

Από τις πρώτες πρωινές ώρες διογκώνονται όλο και πιο πολύ οι διαδηλώσεις, επικεντρώνονται στην ιστορική Πλατεία του Μάη και έξω από το σπίτι του μισητού υπ. Οικονομικών (άνθρωπο του ΔΝΤ), Ντομίνγκο Καβάλιο.

Το ίδιο πρωί παραιτείται ο πανίσχυρος και διακομματικός υπ. Οικονομικών (που επέβαλε την ισοτιμία δολάριο - πέσο και εκποίησε τον αμύθητο δημόσιο πλούτο της χώρας).

Ταυτόχρονα, κάνουν την εμφάνισή τους στις συγκεντρώσεις και πορείες οι οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις της κοινωνικής και πολιτικής Αριστεράς.

20 Δεκ. 2001 (απόγευμα-βράδυ)

Η κυβέρνηση Ντε Λα Ρούα αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές στην κεντρική Πλατεία του Μάη με άγρια καταστολή (έφιππη αστυνομία, «αντιτρομοκρατικές μονάδες»).

Τα εγχώρια και ξένα τηλεοπτικά δίκτυα έχουν ζωντανές συνδέσεις μεταδίδοντας την εξέλιξη της άγριας αστυνομικής καταστολής. Οι τέσσερις πρώτοι νεκροί διαδηλωτές πέφτουν από σφαίρες της αστυνομίας. Ο λαός βγαίνει στους δρόμους μαζικά και πλημμυρίζει τις πλατείες και πολιορκεί το προεδρικό μέγαρο.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας ο πρόεδρος της χώρας, σε τηλεοπτικό διάγγελμα, δηλώνει ότι δεν θα παραιτηθεί και καλεί την αντιπολίτευση σε κυβέρνηση «σωτηρίας». Οι διαδηλωτές φτάνουν σχεδόν το εκατομμύριο. Αφού οι προσπάθειες του Ντε λα Ρούα αποτυγχάνουν, την ίδια μέρα δραπετεύει από το προεδρικό μέγαρο με ελικόπτερο, ενώ πολιορκείται από λαοθάλασσα διαδηλωτών.

21 Δεκ. 2001

Αναλαμβάνει προσωρινά την προεδρία ο Ραμόν Πουέρτα πρόεδρος της Γερουσίας και επικεφαλής της αντιπολίτευσης στη Γερουσία. Η καταστολή συνεχίζεται τις επόμενες μέρες.

Οι νεκροί είναι επίσημα 39, μεταξύ τους και 9 άτομα κάτω των 18 ετών.

23 Δεκ. 2001

Το στέλεχος Αντόλφο Ροντρίγες Σάα της αντιπολίτευσης αναλαμβάνει προσωρινός πρόεδρος μετά την παραίτηση του προηγούμενου προέδρου. Αναγγέλλει στάση πληρωμών της χώρας έναντι των δανειστών και των τραπεζών. Ανακοινώνει τη δημιουργία ενός εκατομμυρίου νέων θέσεων εργασίας.

30 Δεκ. 2001

Ο προϋπολογισμός που προτάθηκε δείχνει ακριβώς το αντίθετο απ' ό,τι εξαγγέλθηκε, περισσότερη λιτότητα, ανεργία και εξαθλίωση. Οι ξένες τράπεζες, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ συγχαίρουν τον πρόεδρο Σάα. Στις 30 Δεκ. παραιτείται, αφού ο προϋπολογισμός δεν ψηφίζεται. Ο κόσμος δεν αφήνει τους δρόμους, δημιουργούνται επιτροπές «αντίστασης και υπερηφάνειας», όπως ονομάζονται, στις περισσότερες γειτονιές των μεγάλων πόλεων και στους χώρους δουλειάς. Εκατοντάδες εργοστάσια, βιοτεχνίες, δήμοι καταλαμβάνονται. Η κεντρική Πλατεία του Μάη φιλοξενεί κάθε μέρα δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές.

Για δύο μέρες αναλαμβάνει την προεδρία της χώρας ο πρόεδρος της Γερουσίας Εδουάρδο Καμάνιο.

2 Γενάρη 2002

Νέος πρόεδρος ο Εδουάρδο Ντουάλντε, που προσπαθεί να σταθεροποιήσει την οικονομία, ενώ συνεχώς εκβιάζεται από τους δανειστές και τις ξένες κυβερνήσεις. Η Αργεντινή παρουσιάζεται από «επιλεγμένα» ντόπια και ξένα ΜΜΕ ως η χώρα του χάους και της «απόλυτης καταστροφής».

26 Ιουνίου 2002

Η «σφαγή της Αβεγιανέδα». Εκείνη την ημέρα διαδηλωτές, συνδικάτα και κοινωνικές οργανώσεις έχουν καταλάβει τον σιδηροδρομικό σταθμό της Αβεγιανέδα, προάστιο του Μπουένος Αϊρες, αγωνιζόμενοι για τις επανεθνικοποιήσεις με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Πέφτουν νεκροί από σφαίρες της αστυνομίας οι συνδικαλιστές Μαξιμιλιάνο Κοστέκι και Ντάριο Καστιγιάν. Αλλοι 33 τραυματίζονται σοβαρά από χρήση όπλων της αστυνομίας.

15 Γενάρη 2003

Κερδίζει τις προεδρικές εκλογές ο κεντροαριστερός περονιστής Νέστορ Κίρχνερ. Η κυβέρνησή του διακόπτει για 6 χρόνια κάθε συζήτηση με το ΔΝΤ και άλλους διεθνείς οργανισμούς, μετά από μεγάλη κοινωνική πίεση και τη λαϊκή ιστορική μνήμη των κινημάτων αντίστασης.

Ολα αυτά τα γεγονότα έμειναν στη σύγχρονη ιστορία ως «Argentinazo», που συμβολίζει τις λαϊκές εξεγέρσεις ενάντια στην άγρια καταστολή και τις δολοφονίες, τη βούληση και θέληση ενός λαού να μην υποταχτεί στον πιο άγριο και δολοφονικό νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συμβεί σε άλλη χώρα ό,τι συνέβη στην Αργεντινή, γιατί οι διαφορές είναι μεγάλες, από πολλές πλευρές. Ενα όμως είναι σίγουρο: ότι όταν οι λαοί έχουν αυτοπεποίθηση, οργάνωση, θέληση, ιστορική μνήμη, πραγματικό πατριωτισμό, ταξικές αναφορές και αντι-ιμπεριαλιστικές παρακαταθήκες, κάνουν τα αδύνατα δυνατά. Οι εκβιασμοί, οι απειλές δεν μπορούν να επιβάλουν την αδικία σε λαούς που επιλέγουν να δώσουν τις μεγάλες και μικρές τους μάχες.

Η Ελλάδα, ο λαός της, οι εργαζόμενοι έχουν όλα τα στοιχεία να γράψουν τη δικιά τους ιστορία με τους δικούς τους αγώνες. Η έκβαση της δικιάς μας μάχης θα επηρεάσει τις παγκόσμιες εξελίξεις. Οσο και εάν φαίνεται «σενάριο φαντασίας».

Οπως μου έγραψε ένας παλιός μου συμμαθητής από το Μπουένος Αϊρες πριν από λίγες μέρες:

«Κοίτα να δεις πώς αλλάζουν τα πράγματα, ενώ στα βιβλία ακόμα μας διδάσκουν ότι είστε η γενέτειρα του δυτικού κόσμου, έχετε την ευκαιρία να μας ξαναδιδάξετε ιστορία, το πώς πρέπει να καταρρεύσει ένας σάπιος κόσμος... Είμαστε μαζί σας. Μόνο μια σπίθα χρειάζεται».

Ευχαριστώ, Βίκτορ Παρδίνιας.
* Ο Κώστας Ησυχος είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, υπεύθυνος για την εξωτ. πολιτική. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κίλμες στο Μπουένος Αϊρες

ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ ''Οι οικονομολόγοι του Χίτλερ''

Μετά την πτώση της Γαλλίας το 1940, οι ναζί άρχισαν να επεξεργάζονται ένα σχέδιο για την Ευρώπη, που είχε τον τίτλο «Νέα Τάξη στην Ευρώπη».
Εκεί προβλεπόταν πως οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα συνεργάζονταν σε μεγάλη κλίμακα και θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τις ισχυρές οικονομίες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και των ΗΠΑ. Ο Χίτλερ πίστευε πως η Γερμανία δεν θα μπορούσε να έχει αυτάρκεια. Οικονομολόγοι και ειδικοί όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του '40 επεξεργάζονταν λεπτομερή σχέδια για το πώς θα γίνει αυτή η οικονομική ένωση, που θα λειτουργούσε προς όφελος της Γερμανίας. Ανάμεσα στους ένθερμους υποστηρικτές ήταν ο οικονομολόγος Λούντβιχ Ερχαρτ, που ξόδεψε πολλή από την ενέργειά του γι' αυτή την ιδέα.

Ο Χίτλερ ήθελε να χτίσει μια αυτοκρατορία αντίστοιχη με αυτές των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας. Αλλά πρώτα ήθελε να σταθεροποιήσει το κέντρο. Σχεδόν με περίπατο είχε κατακτήσει Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία και Νορβηγία. Η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που αντιστάθηκε στον άξονα ήταν η Ελλάδα, που απώθησε τους Ιταλούς φασίστες μέχρι περίπου τα μισά της Αλβανίας. Και για την Ιστορία: η Ελλάδα ζήτησε από τους συμμάχους Βρετανία και ΗΠΑ πενήντα πολεμικά αεροπλάνα, που θα τα πλήρωνε και δεν δόθηκαν ποτέ. Ο Χίτλερ ως αποικιακό μοντέλο είχε τη Βρετανία. Θαύμαζε την πολιτική τους στην Ινδία. Σχεδίαζε να την εφαρμόσει στη Σοβιετική Ενωση. «Ας μάθουμε από τους Εγγλέζους. Με διακόσιους πενήντα χιλιάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου και του στρατού, διοικούν τετρακόσια εκατομμύρια». Αλλά επειδή οι Σλάβοι ήταν παραπάνω από το κανονικό, έπρεπε να μειωθούν κατά 35 έως 45 εκατομμύρια με την πείνα και τις αρρώστιες. (Η εξαφάνιση με αρρώστιες είχε εφαρμοστεί στους Ινδιάνους των ΗΠΑ.)

Δηλαδή, η σχεδιαζόμενη αυτοκρατορία του Χίτλερ ήταν δύο ταχυτήτων. Ενα αναπτυγμένο κέντρο και μια περιφέρεια να λιμοκτονεί. Θα εφάρμοζαν τους νόμους της γερμανικής αποικίας Ναμίμπια και έτσι όλα θα γίνονταν σύμφωνα με το νόμο. Τι απέγιναν οι οικονομολόγοι του Χίτλερ, που σχεδίαζαν το πρώτο μπλοκ των ευρωπαϊκών χωρών, κάτι σαν πρώιμη Ε.Ε.; Στελέχωσαν την οικονομία της μεταπολεμικής Γερμανίας και ο Λούντβιχ Ερχαρτ έγινε υπουργός Οικονομικών και αργότερα καγκελάριος και διαδέχτηκε τον Αντενάουερ. Συνέβαλε τα μέγιστα για τη δημιουργία της ενωμένης Ευρώπης, που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της Γερμανίας. Η πρότασή του ήταν μια παραλλαγή του σχεδίου του Χίτλερ «Νέα τάξη στην Ευρώπη», δηλαδή μιας Ευρώπης στην υπηρεσία της Γερμανίας. Και το σχέδιο του Χίτλερ, έστω και παραλλαγμένο, τελικά θριάμβευσε. Εξάλλου, ο Ερχαρτ δεν πίστευε πως θα άφηναν ποτέ οι ΗΠΑ να δημιουργηθεί μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, με θεσμούς και νόμους. Αν αυτό γινόταν, θα είχαν μια ισχυρή ανταγωνιστική δύναμη.

Η πολιτική της Μέρκελ είναι η απόλυτη κυριαρχία των συμφερόντων της Γερμανίας. Εχει διασφαλίσει πλήρη πολιτικό και δημοσιονομικό έλεγχο επί των χωρών της ευρωζώνης. Θα μπορεί να τιμωρεί τους απείθαρχους εταίρους. Θα έχει την εξουσία να αποπέμπει τις περιττές χώρες, αφού πρώτα τις πτωχεύσει και τους πάρει ό,τι έχουν και δεν έχουν. Η Ελλάδα είναι ο πρώτος στόχος και θα ακολουθήσουν τα άλλα «γουρουνάκια» (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία). Και εδώ θα δούμε μια ομοιότητα με το σχέδιο του Χίτλερ για τη Σοβιετική Ενωση. Εξαθλιώστε τους αντίστοιχους Σλάβους της Νότιας Ευρώπης. Ηδη ο πλανήτης μας έχει ένα εκατομμύριο ανθρώπους που λιμοκτονούν. Αν προστεθούν ακόμη μερικά εκατομμύρια, το στατιστικό ποσοστό θα υποστεί ανεπαίσθητες αλλοιώσεις.

ΣΗΜ.: Ολες οι πληροφορίες για την αυτοκρατορία του Χίτλερ προέρχονται από το βιβλίο του Μαρκ Μαζάουερ «Hitler's Empire: Nazi Rule in Occupied Europe» (εκδόσεις Allen Lane). Δεν ξέρω αν αυτό το βιβλίο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Αν υπάρχει στη γλώσσα μας, πρέπει να διαβαστεί από όλους όσοι θέλουν να καταλάβουν τι γίνεται σήμερα με τους εταίρους μας.

perkor24@gmail.com

Τσίπρας-Χουντής: "Έχουμε μια πρώτη νίκη"

Προς "ελεγχόμενη" υποχώρηση φαίνεται να προχωράει η κυβέρνηση, μετά τις κινητοπιήσεις για το χαράτσι της ΔΕΗ και το ηλεκτροσόκ που υπέστη από τον ευρωπαίο επίτροπο Ετιγκερ, ο οποίος αποφάνθηκε ότι το χαράτσι μέσω λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος είναι αντίθετο προς το ευρωπαϊκό δίκαιο για τα δικαιώματα του καταναλωτή.
Σε κοινή συνέντευξη τύπου που έδωσαν σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας και το Νίκος Χουντής, τόνισαν ότι " η απάντηση αυτή είναι μια πρώτη μικρή δικαίωση στον πολύπλευρο αγώνα που κάνουμε για να καταργήσουμε το παράνομο και αντισυνταγματικό χαράτσι."
Ο Αλέξης Τσίπρας, μεταξύ άλλων τόνισε:
"Συνέλαβαν 15 πολίτες, οι οποίοι αγωνίζονταν για να υπερασπιστούν τη συνταγματική νομιμότητα και την ίδια την επιβίωση του ελληνικού λαού. Αυτοί οι οποίοι το έπραξαν αυτό παρανομούσαν και παρανομούν.
-Πρέπει να ξέρουν ότι έστω και ένα νοικοκυριό να μείνει δίχως ρεύμα, εμείς δεν πρόκειται να το αφήσουμε έτσι. Θα προσφύγουμε εναντίον τους διεκδικώντας κάθε νόμιμο δικαίωμα, τόσο στα ελληνικά όσο και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
-Καλούμε την κυβέρνηση τώρα, χωρίς άλλη καθυστέρηση, να δηλώσει ότι παίρνει πίσω, καταργεί αυτό το παράνομο και αντισυνταγματικό μέτρο.
-Η κυβέρνηση Παπαδήμου, είναι μια κυβέρνηση, της οποίας ο ιδρυτικός σκοπός έχει ήδη ακυρωθεί. Ο ιδρυτικός της σκοπός ήταν η εφαρμογή της απόφασης της 26ης Οκτώβρη. Σήμερα, όποιος ισχυρίζεται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ότι υπάρχει αυτή η απόφαση, μάλλον τον περνάνε για τρελό ή γελάνε μαζί του."
Επίσης ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερ ότι ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος δεν παρευρέθηκε σήμερα στη Βουλή για να απαντήσει σε επίκαιρη ερώτησή του για τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου."Κανονικά αυτή την ώρα θα έπρεπε να είμαι στη Βουλή," είπε ο κ. Τσίπρας, " όπου ο νέος Πρωθυπουργός με βάση τον κανονισμό της Βουλής θα έπρεπε να είναι εκεί και να απαντάει στην ώρα του Πρωθυπουργού σε όλους του πολιτικούς αρχηγούς στις ερωτήσεις που του έχουν καταθέσει. Ο κ.Παπαδήμος, όμως, αρνήθηκε να προσέλθει στην ώρα του Πρωθυπουργού.
Κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει στον κ.Παπαδήμο ότι η Βουλή των Ελλήνων δεν είναι γενική συνέλευση μετόχων τραπέζης, στην οποία κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο για να έρχεται όποτε του αρέσει και να μην έρχεται όποτε δεν του αρέσει. Η Βουλή των Ελλήνων όσο παραμένει Βουλή των Ελλήνων, έχει κανόνες και κανονισμούς λειτουργίας τους οποίος οφείλει, θέλει δεν θέλει, να σέβεται."
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη τύπου .
Η σημερινή Συνέντευξη Τύπου έχει ως αφορμή την απάντηση του Επιτρόπου Ενέργειας, του κ. Έντιγκερ, στην ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, του κ.Ν.Χουντή. Και για εμάς αυτή η απάντηση είναι μια πρώτη μικρή δικαίωση στον πολύπλευρο αγώνα που κάνουμε για να καταργήσουμε το παράνομο και αντισυνταγματικό χαράτσι που έχει συνδεθεί με τα τιμολόγια του ρεύματος στους καταναλωτές και απειλεί τα ελληνικά νοικοκυριά με διακοπή ρεύματος.

Χθες από τα πιο επίσημα χείλη, αυτά του Επιτρόπου Ενέργειας, αποδείχθηκε ότι αυτό το χαράτσι δεν είναι μόνο αντισυνταγματικό με βάση τα ελληνικά δεδομένα, αλλά είναι και εκτός ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου. Η απάντηση του κ. Έντιγκερ στο Ν.Χουντή αναδεικνύει ότι η ευρωπαϊκή οδηγία δεν εμπεριέχει διατάξεις που να εξαρτούν το δικαίωμα στην ηλεκτροδότηση από τις φορολογικές υποχρεώσεις.

Χθες, όμως, με μια επιχείρηση αστυνομικής αυθαιρεσίας και καταστολής συνέλαβαν και οδήγησαν στο αυτόφωρο 15 πολίτες, όχι μόνο συνδικαλιστές αλλά και πολίτες που βρέθηκαν εκεί. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή όπου συνέλαβαν έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, τον οποίο ρωτούσαν γιατί είναι εδώ, είναι εργαζόμενος της ΔΕΗ και αυτός απαντούσε «όχι, είμαι παππούς, έχω εγγόνια και τα εγγόνια μου πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ζεσταθούν το χειμώνα». Συνέλαβαν, λοιπόν, 15 πολίτες οι οποίοι αγωνίζονταν για να υπερασπιστούν τη συνταγματική νομιμότητα και την ίδια την επιβίωση του ελληνικού λαού. Αυτοί οι οποίοι το έπραξαν αυτό παρανομούσαν και παρανομούν. Εμείς απευθυνόμαστε τόσο στην διοίκηση της ΔΕΗ, όσο και σε πιθανές ιδιωτικές εταιρίες που θα κληθούν να παρανομήσουν, κυρίως όμως στην πολιτική ηγεσία, στον κ.Παπακωνσταντίνου, στον κ.Βενιζέλο, στον κ.Παπαδήμο, ότι αυτή η διαρκής παρανομία δεν θα μείνει έτσι. Και πρέπει να ξέρουν ότι έστω και ένα νοικοκυριό να μείνει δίχως ρεύμα, εμείς δεν πρόκειται να το αφήσουμε έτσι. Θα προσφύγουμε εναντίον τους διεκδικώντας κάθε νόμιμο δικαίωμα, τόσο στα ελληνικά όσο και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.

Μπορεί να κρύβονται πίσω από την ασπίδα προστασίας που τους προσφέρει η εφήμερη εξουσία τους, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι αργά ή γρήγορα ο ελληνικός λαός θα πάρει τα πράγματα στα χέρια του. Κι ένας νέος συνασπισμός εξουσίας όχι μόνο δεν θα αναγνωρίσει αντισυνταγματικές πράξεις, επονείδιστες συμβάσεις, κυρίως όμως θα τους καλέσει να λογοδοτήσουν για τις παρανομίες τους απέναντι στο Σύνταγμα, απέναντι στο ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο και ιδίως σε ότι αφορά τη διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος, πρόκειται για παρανομίες ενάντια στους πολίτες, ενάντια στην ανθρώπινη ύπαρξη αν το θέλετε. Οι κυρώσεις θα είναι βαρύτατες. Στη χώρα μας πρέπει να σταματήσουν κάποιοι να νομίζουν ότι αυτό το καθεστώς της ατιμωρησίας θα διαιωνίζεται επ’ άπειρον. Εμείς, θα εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα να αναδείξουμε αυτή την παράνομη απόφαση της κυβέρνησης και νομίζω ότι το επόμενο διάστημα θα εκπλαγείτε από τις απαντήσεις που θα παίρνει ο Ν.Χουντής σε μια σειρά από ζητήματα που έχει αναδείξει στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

Ν.Χουντής: Θα περιοριστώ σε ορισμένα, κατά τη γνώμη μου, πολιτικά σχόλια. Σχόλιο πρώτο, σήμερα έχουμε μια νίκη. Πριν λίγη ώρα, θα έχετε πληροφορηθεί, σε τηλεοπτικό κανάλι βγήκε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών και παραδέχτηκε ότι αυτό που απειλούσε είναι παράνομο, και είπε ότι δεν θα κόβεται το ρεύμα σε κανέναν καταναλωτή που έχει πληρώσει το ηλεκτρικό αλλά αρνείται να πληρώσει το χαράτσι. Είναι μια νίκη, είναι πια μια παραδοχή, είναι δεδομένη. Περιμένουμε την αντίδραση του κ. Παπακωνσταντίνου, Υπουργού για θέματα ενέργειας και βεβαίως πρώην Υπουργού Οικονομικών. Τι θα πει; Και το λέω αυτό γιατί δεν μπορεί να μονοπωλεί την κυβερνητική πολιτική ο κ. Βενιζέλος, και το λέω και για έναν επιπρόσθετο λόγο, επιτρέψτε μου την προσωπική αναφορά, γιατί ο κ. Βενιζέλος, την προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή κατήγγειλε τον ευρωβουλευτή, κατήγγειλε γενικά το ΣΥΡΙΖΑ, ότι με τις ερωτήσεις που κάνουμε και τη δράση μας, βλάπτουμε τα συμφέροντα της χώρας. Ποιος βλάπτει τα συμφέροντα της χώρας αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος.

Σχόλιο δεύτερο, θεωρούμε ότι αυτή η νίκη που έχει σημαντική με συμβολική αλλά και ουσιαστική σημασία. Είναι μια νίκη που προήλθε από την προσπάθεια όλων αυτών που αντιστάθηκαν σε αυτή την παρανομία, με κόστος ορισμένες φορές. Των εργαζομένων και συνδικαλιστών της ΔΕΗ, που χτες τους έσερναν τα ΜΑΤ στα δικαστήρια. Των δημάρχων, του κ. Γκότση, του κ. Κορτζίδη, του κ. Φιλίππου αλλά και άλλων δημάρχων, όχι μόνο του Αριστερού χώρου, που αρνήθηκαν και όρθωσαν μέτωπο. Είναι νίκη δική τους, είναι Νίκη του κινήματος, δεν είναι μόνο νίκη δική μας.

Σχόλιο τρίτο. Πρέπει να σταματήσουν οι διώξεις των συνδικαλιστών, δεν υπάρχει νομική βάση. Δεν παρανόμησαν. Παρανομούν αυτοί που απειλούσαν με διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος τους πολίτες. Πρέπει να σταματήσουν αυτά. Τέρμα. Κομμένα.

Σχόλιο τέταρτο. Αυτό προέκυψε από την απάντηση του Επιτρόπου Ενέργειας, κ. Έντιγκερ. Θέλω να σας πω ότι όταν υποβάλλαμε αυτήν την ερώτηση, ήμασταν σίγουροι για το δίκιο μας, διότι είχαμε μελετήσει τις κοινοτικές οδηγίες. Φοβόμασταν ότι θα μας απαντούσαν άλλα αντί άλλων. Αλλά η παρανομία της κυβέρνησης είναι τόσο κραυγαλέα, που ο Γερμανός Επίτροπος κ. Έντιγκερ δεν μπορούσε, να μην πει την αλήθεια, δηλ ότι εδώ έχουμε παραβίαση της κοινοτικής νομοθεσίας.

Επομένως, αξιοποιώντας αυτήν τη νίκη, εμείς πιστεύουμε ότι ο αγώνας μας, και αυτό υποσχόμαστε, θα συνεχιστεί, και στην ελληνική Βουλή, και στο Ευρωκοινοβούλιο και στις κοινωνικές κινητοποιήσεις. Αυτή η νίκη μπορεί να γίνει η απαρχή και άλλων τέτοιων σημαντικών κατακτήσεων για την ανατροπή αυτών των πολιτικών. Για την ανατροπή αυτών των δυνάμεων. Για την αλλαγή των πολιτικών. Και τώρα υπάρχει αυτοπεποίθηση και περισσότερη ελπίδα.

Κ. Παπαδιγενόπουλος (συνεργάτης της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ) για την απάντηση του Επιτρόπου Ενέργειας στο Νίκο Χουντή: Τα νέα για την κυβέρνηση είναι ακόμη χειρότερα όσον αφορά στην απάντηση του Επιτρόπου Ενέργειας στον Ν. Χουντή. Η κυβέρνηση προσποιείται ότι «συμμορφώνεται» με την κοινοτική οδηγία, αν ορίσει κάποιες ευάλωτες ομάδες οι οποίες δήθεν δεν θα είναι υποχρεωμένες να πληρώσουν το χαράτσι μαζί με το ηλεκτρικό ρεύμα που έχουν καταναλώσει.
Αυτό που πραγματικά είπε ο Επίτροπος της ΕΕ είναι το εξής:
Πρώτο: Δεν μπορεί η ΔΕΗ να κόψει σε κανέναν το ρεύμα επειδή αρνείται να πληρώσει το χαράτσι αλλά δέχεται να πληρώσει το ρεύμα που καταναλώνει και Δεύτερο: οι ευάλωτες ομάδες, που είναι υποχρεωμένη να ορίσει η κυβέρνηση, ακόμα κι αν δεν πληρώσουν το ρεύμα που κατανάλωσαν δεν έχει κανείς το δικαίωμα να τους κόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.

Περιμένουμε από την κυβέρνηση την άμεση και πλήρη εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας και από την Δικαιοσύνη να παρέμβει και να υποχρεώσει τη ΔΕΗ να επιστρέψει τους καταβληθέντες φόρους σε όσους έχουν ήδη πληρώσει και απαιτούν την επιστροφή τους, αφού παράνομα, εκβιαστικά τρομοκρατώντας τους πολίτες ότι θα τους κόψουν το ηλεκτρικό ρεύμα, τους υποχρέωσαν να καταβάλλουν τους φόρους.

Απαντήσεις σε ερωτήσεις δημοσιογράφων
Δ.Σφέτσα(ΑΥΓΗ): Τι προτείνετε στους πολίτες που δεν έχουν πληρώσει ακόμα το χαράτσι;

Αλ. Τσίπρας: Εμείς, από την πρώτη στιγμή, είχαμε αναδείξει ότι το μέτρο αυτό είναι αντισυνταγματικό και ως εκ τούτου καλέσαμε τους πολίτες να μην παρανομήσουν. Να διεκδικήσουν το συνταγματικό τους δικαίωμα. Και δεν ήταν μόνον εκεί. Θα θυμάστε, ότι και για συμβολικούς λόγους, είχα δηλώσει ότι εγώ ο ίδιος και τα μέλη της Κ.Ο. και της ΚΠΕ του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, θα αρνηθούμε να καταβάλουμε αυτό το χαράτσι, ανεξάρτητα από την οικονομική δυνατότητα που μπορεί να έχουμε, διότι με αυτό τον τρόπο θέλουμε να μπούμε ως ασπίδα απέναντι στον φτωχό, απέναντι σε αυτόν που δεν έχει να πληρώσει και που καλείται να προβεί σε μια θυσία, προκειμένου να μην αντιμετωπίσει ένα νόμο αντισυνταγματικό, που στην ουσία στερεί βασικά δικαιώματα επιβίωσης.

Επίσης, θα θυμάστε, ότι όλο το προηγούμενο διάστημα δεν μείναμε μόνο εκεί. Αντιπροτείναμε και μέτρα, τα οποία θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν εναλλακτικά περισσότερα χρήματα από αυτά τα οποία πιθανόν να εξοικονομηθούν για το δημόσιο ταμείο εάν εφαρμοστεί αυτό το αντισυνταγματικό μέτρο. Για παράδειγμα είπαμε «να καταργήσετε τώρα αυτό το συνταγματικό χαράτσι και να βάλετε μια έκτακτη εισφορά στους πλοιοκτήτες, στα 4 χιλιάδες πλοία που έχουν ελληνική σημαία, 50 χιλιάδων ευρώ, 500 χιλιάδων ευρώ που με βάση τον ετήσιο τζίρο τους είναι ένα μικρό ποσοστό σας πληροφορώ, ώστε να βρεθούν 2 δισεκατομμύρια. Συνεπώς, στο ερώτημά σας θέλω να είμαι απολύτως σαφής.

Εμείς, καλούμε την κυβέρνηση τώρα, χωρίς άλλη καθυστέρηση, να δηλώσει ότι παίρνει πίσω, καταργεί αυτό το παράνομο και αντισυνταγματικό μέτρο. Συνεπώς, στην κυβέρνηση απευθυνόμαστε πρωτίστως. Και σε όσους πολίτες βεβαίως συνεχίζουμε να τους λέμε ότι δεν πρέπει να το πληρώσουν, γιατί δεν μπορούν σε τελική ανάλυση να το πληρώσουν. Και θα πρέπει να προστατευτούν και θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, μέσα από κοινωνικούς αγώνες αλλά και μέσα από θεσμικές οδούς, για να προστατεύσουμε αυτούς τους πολίτες που δεν έχουν και που αποφασίζουν να μην παρανομήσουν και να μην πληρώσουν το χαράτσι.

Κ. Σαββόπουλος(«Στο Κόκκινο 105.5):Ένα σχόλιο για το σχετικό ψήφισμα που κατατέθηκε χθες στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, που απορρίφθηκε από τη συμπολίτευση

Αλ. Τσίπρας: Το μόνο σχόλιο είναι ότι είναι δυσάρεστο για την Αθήνα να έχει μια Δημοτική Αρχή και ένα Δήμαρχο που εμφανίζεται ως συνήγορος μιας δοτής μνημονιακής κυβέρνησης και ως εντολοδόχος της τρόικας. Και καλούμε όλους τους δημάρχους – βεβαίως κάποιοι έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή και αποδεικνύουν ότι είναι εντολοδόχοι των πολιτών, οι οποίοι τους εξέλεξαν και υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους -.

Καλούμε όλους τους δημάρχους να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των πολιτών τους και να μην γίνουν εντολοδόχοι μιας δοτής εξουσίας που παρανομεί, που καταφαίνεται ενάντια στο Σύνταγμα και τους νόμους. Και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι, που αυτό το κίνημα των δημάρχων εξαπλώνεται και παίρνει χαρακτηριστικά ενός μαζικού κινήματος και όπως είπε και ο Ν.Χουντής, «πέρα κι έξω από τα στενά όρια της Αριστεράς».

Χρ.Τσιγουρής (MEGA): Θα πληρώσει ο ΣΥΝ το τέλος μέσω της ΔΕΗ που θα έρθει στα γραφεία του κόμματος; Εκτιμάτε ότι θα παραταθεί ο βίος της παρούσας κυβέρνησης;

Αλ. Τσίπρας: Επαναλαμβάνω ότι εμείς για λόγους συμβολικούς αλλά και για ουσιαστικούς πολιτικούς, είπαμε ότι θα δεχτούμε πρώτοι να μπούμε στο πεδίο βολής της εξουσίας και να υποστούμε τις συνέπειες, προκειμένου να αποτελέσουμε ασπίδα προστασίας προς τον άνεργο, τον μεροκαματιάρη, τον πολίτη που δεν έχει να πληρώσει και δεν θα πληρώσει. Και ξέρετε, κ.Τσιγουρή, είναι εύκολο να λες στον άλλο «μην πληρώσεις», αλλά εσύ να μην υφίστασαι τις συνέπειες που θα έχει αυτός. Ακριβώς γιατί από την πρώτη στιγμή πιστέψαμε ότι θα το ανατρέψουμε αυτό το μέτρο και δικαιωνόμαστε τώρα, είπαμε ότι εμείς πρώτοι θα μπούμε στο πεδίο βολής της κυβέρνησης αυτής. Και πρώτους σε εμάς να έρθουν να κόψουν το ρεύμα. Και θα ήθελα να πω σε αυτό το σημείο και να δώσω τα εύσημα – δεν το κάνω συχνά αυτό, ξέρετε ότι η σχέση μας με την Εκκλησία είναι μια σχέση αγάπης και αντιπαράθεσης – αλλά ο Μητροπολίτης Μεσογαίας, Νικόλαος, ήταν αυτός που βγήκε μετά από εμάς και είπε ότι θα λειτουργούν οι εκκλησίες στην περιοχή του με κεριά και χωρίς ρεύμα. Με άλλα λόγια, λοιπόν, είπε αυτό που είπαμε κι εμείς. Προσέξτε, είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό. Πρέπει να δημιουργήσουμε δομές αλληλεγγύης σε αυτόν που δεν έχει και δεν μπορεί, σε αυτόν που δεν έχει φωνή. Δεν μπορεί εμείς από το πολιτικό βήμα ή κάποιοι άλλοι από άμβωνες να δίνουν απλά παρηγοριές ή να δίνουμε κατευθύνσεις. Πρέπει εμείς να είμαστε αυτοί που θα υποστούμε πρώτοι τις συνέπειες, για να μπορέσει να αναθαρρήσει και αυτός, ο φτωχός, ο ανήμπορος, που δεν έχει και να πει ότι κάποιοι είναι δίπλα μου και μου συμπαραστέκονται. Κι εμείς, όχι απλά θα τους συμπαρασταθούμε με αυτό τον τρόπο, αλλά θα ανοίξουμε και δρόμους πολιτικούς και θεσμικούς για την πλήρη ανατροπή της εφαρμογής αυτής της παράνομης απόφασης.

Σε σχέση με το ερώτημα για την κυβέρνηση Παπαδήμου, εγώ έχω τοποθετηθεί και χθες και προχθές. Είναι μια κυβέρνηση, της οποίας ο ιδρυτικός σκοπός έχει ήδη, παρά το ότι είναι πολύ λίγες οι μέρες παρουσίας της, ακυρωθεί. Ο ιδρυτικός της σκοπός ήταν η εφαρμογή της απόφασης της 26ης Οκτώβρη. Σήμερα, όποιος ισχυρίζεται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ότι υπάρχει απόφαση 26ης Οκτώβρη, μάλλον τον περνάνε για τρελό ή χαμογελάνε ή γελάνε μαζί του. Η απόφασης της 26ης Οκτώβρη, που έλεγε μάλιστα ότι η Ελλάδα είναι μια ειδική περίπτωση, είναι ένα ανέκδοτο, όταν η Ιταλία φλέγεται, όταν η κρίση έχει περάσει στον πυρήνα της Ευρωζώνης, όταν η Γερμανία βγήκε να δανειστεί και δεν μπόρεσε να μαζέψει το ποσό το οποίο ήθελε. Λοιπόν, δεν υπάρχει απόφασης της 26ης Οκτώβρη για να υλοποιήσει αυτή η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση αυτή, φαίνεται τώρα «πέσαν οι μάσκες», ήρθε για άλλο σκοπό. Ήρθε για να υλοποιήσει τα σχέδια των πιστωτών και των εταίρων ανεξαρτήτως απόφασης για το πώς η Ελλάδα θα βγει από την κρίση. Και κυρίως για να καμφθεί στην Ελλάδα η λαϊκή ετυμηγορία και η δημοκρατία. Οι χθεσινές εξελίξεις, με όλο αυτό το θλιβερό σίριαλ της υπογραφής του κ.Σαμαρά, αποδεικνύουν ότι δυο δρόμοι υπήρχαν από την αρχή, δυο δρόμοι υπάρχουν και τώρα. Ο δρόμος της υποταγής και της συναίνεσης σε δανειακές συμβάσεις που δένουν χειροπόδαρα τον ελληνικό λαό και ο δρόμος της δημοκρατίας και της ανατροπής αυτής της πολιτικής. Εμείς, επιμένουμε στο δεύτερο δρόμο και πιστεύουμε ότι αργά ή γρήγορα και η κυβέρνηση Παπαδήμου θα αναγκαστεί κάτω από τις λαϊκές αντιδράσεις να έχει την τύχη που είχε και η κυβέρνηση Παπανδρέου.

Ν.Χουντής: Η ίδια η απόφαση της 26ης Οκτωβρίου, για την οποία ζητήθηκαν γραπτές εγγυήσεις, δεν υπάρχει και για τους ευρωπαίους. Και γιατί έχουμε τις εξελίξεις με τα ιταλικά, τα ισπανικά, τα γερμανικά ομόλογα, αλλά γιατί προχθές ενώ συζητιέται η εφαρμογή αυτής της απόφασης, η Κομισιόν έδωσε ένα νέο πακέτο μέτρων, κάτω από τις εντολές της Μέρκελ, που ξεπερνούν αυτή την απόφαση, ενδεχομένως την ανατρέπουν.

Ποια είναι η καινούργια γραμμή πλεύσης, που προκύπτουν από τις νέες προτάσεις της Κομισιόν;
Τρία χαρακτηριστικά: πρώτον, η κατάργηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, δεύτερον η συνέχισης της πολιτικής λιτότητας και τρίτον απειλές, ποινές, κυρώσεις και επιτήρηση. Επομένως, αυτό είναι το καινούργιο ευρωπαϊκό πλαίσιο που καλείται να υλοποιήσει όσο παραμένει η κυβέρνηση Παπαδήμου και όχι αυτό που λεγόταν μέχρι τώρα. Αυτό θα είναι το άλλοθι, κατά τη γνώμη μου, επειδή είναι απαίτηση της κ. Μέρκελ, για να παρατείνουν την παραμονή αυτής της κυβέρνησης.
25/11/2011

ΑΛ.ΑΛΑΒΑΝΟΣ: “ΧΩΡΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΧΑΡΙΖΕΙ 50 ΕΔΡΕΣ ΣΤΗ ΝΔ”

Συνέντευξη στο Κανάλι 10, (Γεωργιάδης και Κοκορίκος)

“Με την επιστολή υποταγής Σαμαρά κατέρρευσε όλη η φιλολογία περί αναδιαπραγματεύσεων των συμβάσεων με την τρόικα από τη ΝΔ.

Σήμερα ο δικομματισμός είναι ένα κόμμα, το κόμμα της τρόικα.

Για πρώτη φορά ο αριστερός χώρος μπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική λύση. Κόμματα και οργανώσεις του ριζοσπαστικού χώρου πρέπει να βρεθούν σε ένα τραπέζι για ένα κοινό πρόγραμμα με βάση την παύση πληρωμών.

Όχι όμως μόνο αυτό. Σε περίπτωση διαίρεσης του ριζοσπαστικού χώρου, μια αναμενόμενη πρώτη σε ψήφους ΝΔ στις εκλογές – που μπορεί να γίνουν σε λίγες βδομάδες – θα έχει το πριμ των 50 εδρών του εκλογικού νόμου. Σε περίπτωση ενότητάς του, ένα ενωμένο λαϊκό Μέτωπο έχει μεγάλη πια δυνατότητα να κατακτήσει την πρώτη θέση και να αφαιρέσει τις 50 έδρες από τη ΝΔ, ανεξάρτητα αν δεν τις πάρει και το ίδιο επειδή μπορεί να θεωρηθεί συνασπισμός κομμάτων.

Από τις δυνάμεις της αριστεράς εξαρτάται αν εκ των προτέρων θα χαρίσουν ή θα αφαιρέσουν από τη ΝΔ 50 έδρες, που μπορεί να κρίνουν την πορεία του τόπου.

Οι ευθύνες είναι ιστορικές.

Ελπίζω ότι καμία αριστερή δύναμη δεν θα θελήσει τελικά να έχει ένα τέτοιο στίγμα στήριξης της δεξιάς, σε μια στιγμή μάλιστα πρωτοφανούς κρίσης”

Αθήνα 24.11.2011

Η νέα λίστα βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων

Γνωστοποιήθηκε η νέα λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, η οποία ισχύει από την 1η Νοεμβρίου.

Σύμφωνα με τη νέα λίστα, στο καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών υπάγονται πλέον 365.000 περίπου εργαζόμενοι, από 531.000.
Η νέα λίστα θα ισχύσει αναδρομικά από 1η Νοεμβρίου του 2011, έτσι ώστε οι κρατήσεις για τις ασφαλιστικές εισφορές Νοεμβρίου να προσαρμοστούν αναλόγως.
Ποιοι εξαιρούνται:
1. Το διοικητικό προσωπικό (υπάλληλοι γραφείων, επιστάτες, φύλακες, θυρωροί κλπ.)
2. Πωλητές στο λιανικό εμπόριο και στο χονδρεμπόριο
3. Ζαχαροπλάστες
4. Εισπράκτορες λεωφορείων, επιστάτες, σταθμάρχες κλπ.
5. Οδηγοί μικρών φορτηγών ως βοηθοί
6. Καμαριέρες
7. Κομμωτές – κομμώτριες, κουρείς
8. Ταμίες πολυδυναμικού super market
9. Οδηγοί ταξί εκτός Νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης
10. Προσωπικό καθαριότητας σε γραφεία διοίκησης δημοσίων υπηρεσιών και επιχειρήσεων που έχουν μόνιμη εργασία στο δημόσιο και τους οργανισμούς
11. Συντηρητές κτιρίων
Δείτε τη νέα λίστα εδώ.
Σε σχέση με το νέο καθεστώς επισημαίνονται τα εξής:
*Στο νέο καθεστώς παραμένουν και οι εργαζόμενοι των οποίων οι ειδικότητες εξαιρούνται, αλλά οι ίδιοι έχουν συμπληρώσει ή συμπληρώνουν μέχρι 31/12/2015 12 έτη ασφάλισης στα ΒΑΕ (3.600 ημέρες)
*Η νέα λίστα διαμορφώνει αποκλειστικά και μόνο το ειδικό καθεστώς συνταξιοδότησης. Ειδικά επιδόματα και άλλες παροχές ή όροι εργασίας που συνδέονται με εργαζόμενους στο συγκεκριμένο καθεστώς ρυθμίζονται αποκλειστικά με συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
*Η Διαρκής Επιτροπή Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων συνεχίζει τη λειτουργία της και εξετάζει όλα τα αιτήματα αλλά και τις παρατηρήσεις των φορέων.
Επισημαίνεται ότι όπως δεσμεύτηκε ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης στις συναντήσεις του με τους Κοινωνικούς Φορείς, μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου οι υπηρεσίες του Υπουργείου θα έχουν επεξεργαστεί το σχέδιο με στόχο να κατατεθεί ρύθμιση για την ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου και της επαγγελματικής ασθένειας.
Το νέο αυτό θεσμικό πλαίσιο θα καλύψει ένα μεγάλο κενό που υπάρχει στη χώρα μας με στόχο να ενισχυθεί η πρόληψη, η αποκατάσταση, η πλήρης κάλυψη για επαγγελματική νόσο και ο έλεγχος των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία

Κουφάλες, τον φόβο μας να χετε..!!

Γ. Καρατζαφέρης: «Θα γίνουμε η Κούβα της Μεσογείου»

O Kαρατζαφύρερ προ ετών, ως μέλος αντιπροσωπείας του Ελληνικού Κοινοβουλίου που επισκέφθηκε την Αβάνα σε χειραψία με τον Φιδέλ ,αφού τσαλαπάτησε αρκετούς συναδέλφους του για να "πλασαριστεί στη σειρά" (σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες)

«Στην τρόικα είπα πως με την πολιτική της θα φέρει την Αριστερά στην εξουσία. Θα γίνουμε η Κούβα της Μεσογείου. Τους είπα ότι δεν χρειάζονται οι δικές μας υπογραφές, αλλά της Παπαρήγα και του Τσίπρα, γιατί αυτούς θα φέρουν στην εξουσία μέσα σε λίγους μήνες. Πρέπει να είναι πιο συγκρατημένοι». http://www.zougla.gr/

Σημείωση: O ΛΑΟΣ (φτου.!) είναι το μοναδικό κοινοβουλευτικό Κόμμα με το οποίο η Πρεσβεία της Κούβας στην Ελλάδα δεν διατηρεί σχέσεις.

Συμβουλή: "Κύριε Πρόεδρε" δεν ετοιμάζεις καλού-κακού από τώρα μία lancita* να την κάνεις σιγά-σιγά για Μαιάμι ?

* Lancihita = μικρό σκάφος

 

http://voria-tis-athinas.blogspot.com/

ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ «Η Ελλάδα να κάνει αθέτηση πληρωμών»

Ζήτημα εβδομάδων θεωρεί τη διάλυση της ευρωζώνης ο καθηγητής Κ. Λαπαβίτσας και προτείνει ως μόνη εναλλακτική λύση την αθέτηση πληρωμών και έξοδο από την ΟΝΕ. Αναλυτικά:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Βρισκόμαστε μπροστά στη διάλυση της ευρωζώνης;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η διαδικασία διάλυσης είναι ήδη πολύ προχωρημένη. Η ΟΝΕ πάσχει από τεράστιες ανισορροπίες, όπου τα πλεονάσματα του κέντρου, κυρίως της Γερμανίας, αντιστοιχούν με ελλείμματα της περιφέρειας. Το χρέος που πνίγει την περιφέρεια είναι απόρροια αυτών των ανισορροπιών. Η λιτότητα κάνει τα πράγματα χειρότερα γιατί φέρνει ύφεση. Ακόμη και τα κράτη του κέντρου θα έχουν πλέον μεγάλα προβλήματα στην εξυπηρέτηση του χρέους τους. Για το λόγο αυτό οι χρηματοπιστωτικές αγορές ξεφορτώνονται τα ομόλογα άλλων χωρών και αγοράζουν γερμανικά που τα θεωρούν τα μόνα ασφαλή. Τις πρόσφατες μέρες ανέβηκαν τα σπρεντ της Ιταλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου, αλλά και της Γαλλίας. Οσο ανεβαίνουν τα σπρεντ, τόσο ευνοείται η κερδοσκοπία και στην ουσία καταρρέει η αγορά κρατικών ομολόγων της Ευρώπης. Αν συνεχιστεί αυτή η πορεία, η διάλυση είναι θέμα εβδομάδων.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι τράπεζες κέντρου και περιφέρειας που είναι εκτεθειμένες στο κρατικό χρέος. Στην πρώτη γραμμή βρίσκονται οι γαλλικές τράπεζες, που και μόνο η έκθεσή τους στα ιταλικά ομόλογα ίσως να ξεπερνάει τα 300 δισ. Πιθανή καταρρεύση των τραπεζών θα μας οδηγήσει σε πανευρωπαϊκή κρίση χωρίς προηγούμενο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει τρόπος θεσμικής παρέμβασης για διάσωση του ευρώ; Είναι δυνατή μια παρεμβατική κεϊνσιανή πολιτική;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο μόνος διαθέσιμος μηχανισμός είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που ήδη παρεμβαίνει αγοράζοντας ιταλικά και ισπανικά ομόλογα. Πιέζεται να γιγαντώσει τις αγορές της διαθέτοντας ίσως και πάνω από 2 τρισ. και υπερδιπλασιάζοντας τον ισολογισμό της. Αντιδρά όμως η Γερμανία που έχει σοβαρούς λόγους από τη δική της σκοπιά. Πρώτον, η παρέμβαση της ΕΚΤ θα ήταν απλώς παράταση χρόνου που από μόνη της δεν θα μπορούσε να λύσει τις βασικές ανισορροπίες της ΟΝΕ. Δεύτερον, ο δανεισμός θα έθετε σε κίνδυνο την αξιοπιστία της ΕΚΤ και άρα το ίδιο το ευρώ. Κεϊνσιανή λύση είναι εξαιρετικά δύσκολη διότι το ευρώ φτιάχτηκε για να προωθήσει τα συμφέροντα των μεγάλων τραπεζών, των μεγάλων επιχειρήσεων και των χωρών του κέντρου. Αν υπάρξει δομική λύση, αυτή θα έχει «γερμανικά» χαρακτηριστικά, δηλαδή δημοσιονομικό έλεγχο από το Βερολίνο, κυρώσεις για τους «άτακτους» και τεράστια πίεση στους εργαζόμενους για να ανεβεί η ανταγωνιστικότητα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε κάνει αθέτηση πληρωμών στο δημόσιο χρέος και έξοδο από την ΟΝΕ με δικιά της πρωτοβουλία και συντεταγμένα ήδη από τις αρχές του 2010. Θα είχαμε αποφύγει την τραγική καταστροφή που ζούμε από το μνημόνιο και μετά, με συρρίκνωση του ΑΕΠ ίσως και 7% μόνο το 2011, επίσημη ανεργία πάνω από 18%, απόλυτη κατάρρευση των επενδύσεων και δημόσιο χρέος εκτός ελέγχου. Δεν βλέπω τι θα αλλάξει με τη νέα κυβέρνηση, αφού ο κ. Παπαδήμος δήλωσε ξεκάθαρα ότι θα ακολουθήσει την ίδια πολιτική. Πρόκειται για κοινωνική και εθνική αυτοχειρία. Η Ελλάδα θα φτάσει και πάλι στην αθέτηση πληρωμών και την έξοδο από την ΟΝΕ, αλλά με γονατισμένη οικονομία και διαλυμένη κοινωνία. Είναι ανάγκη να υπάρξει μετωπική συστράτευση, με παράλληλη κοινωνική αλλαγή υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, για να αποφευχθεί η καταστροφή.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιοι είναι οι κίνδυνοι αυτής της επιλογής;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Υπάρχουν τρεις μεγάλοι κίνδυνοι, όλοι αντιμετωπίσιμοι. Πρώτον, εμφάνιση τραπεζικής κρίσης κυρίως λόγω της αθέτησης πληρωμών. Να σημειωθεί ότι και με τη σημερινή πολιτική οι ελληνικές τράπεζες είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένες και ίσως βρεθούν σε ξένα χέρια. Η λύση είναι να περάσουν σε δημόσια ιδιοκτησία. Η τελική κατάληξη πρέπει να είναι μικρότερες τράπεζες, εστιασμένες στην εγχώρια οικονομία, που θα στηρίζουν την παραγωγή και την απασχόληση. Δεύτερον, κρίση νομισματικής κυκλοφορίας λόγω της αλλαγής νομίσματος. Παρά τα όσα έχουν ακουστεί, πρόκειται για το μικρότερο από τα προβλήματα. Η αλλαγή πρέπει να γίνει ξαφνικά και γρήγορα, με δημόσια εγγύηση των καταθέσεων. Αν το κράτος δείξει αποφασιστικότητα, η κυκλοφορία θα προσαρμοστεί σύντομα. Προσφέρει επίσης τη δυνατότητα αναδιανεμητικής πολιτικής διότι η αλλαγή στη νέα δραχμή μπορεί να γίνει με ευνοϊκότερους όρους για τους μικροκαταθέτες. Τρίτον, συναλλαγματική κρίση διότι η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί. Βραχυπρόθεσμα θα υπάρξουν δυσκολίες στα καύσιμα, στα τρόφιμα, στα φάρμακα. Θα χρειαστεί να γίνουν διμερείς συμφωνίες και να εφαρμοστούν διοικητικά μέτρα για να στηριχτούν τα φτωχότερα στρώματα. Μεσοπρόθεσμα το αποτέλεσμα θα είναι θετικό διότι θα πάρει ανάσα η εγχώρια παραγωγή και θα τονωθούν οι εξαγωγές. Το λαϊκό εισόδημα θα μειωθεί διότι θα ακριβύνουν τα εισαγόμενα, όπως τα αυτοκίνητα, αλλά και θα βελτιωθεί διότι θα φτηνύνουν εγχώρια προϊόντα, όπως τα τρόφιμα. Το μεγάλο κέρδος θα είναι η δυνατότητα να προστατευτεί η απασχόληση, αφού θα γίνει ανάκτηση κυριαρχίας στην οικονομική πολιτική.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν θα είναι απομονωμένη και αδύναμη εκτός ευρώ η Ελλάδα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κάθε άλλο. Η Ελλάδα μπορεί να παραμείνει ανοιχτή χώρα, με λιγότερη ανισότητα και βελτίωση του εισοδήματος, χωρίς τον χυδαίο νεοπλουτισμό της εποχής του ευρώ. Τα λαϊκά και εργατικά στρώματα μπορούν να προστατεύσουν την εθνική κυριαρχία και να ξαναδώσουν αξιοπρέπεια στον ελληνικό λαό. Πάνω απ' όλα, μπορούν να υπερασπιστούν τη δημοκρατία που πλέον καταρρακώνεται μέσα στην ΟΝΕ. Οσο γρηγορότερα γίνει η αλλαγή τόσο το καλύτερο για όλους μας.

enet.gr

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ 20/11/2011

Δημοσκόπηση της VPRC για το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ

(Με αναγωγή/ Χρονοσειρά δεδομένων Πρόθεσης ψήφου)

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011
ΠΑΣΟΚ              18,5%
ΝΔ                     32  % 
ΚΚΕ                  12,5%
 ΛΑΟΣ                  7  %
 ΣΥΡΙΖΑ               10  % 
 ΟΙΚ. ΠΡΑΣ.         3,5%
ΔΗΜ. ΑΡ.            6,5%
 ΔΗ.ΣΥ.                  2%
 ΑΝΤΑΡΣΥΑ         0,5%,
 ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ       1 %
 ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ     2%
 ΛΟΙΠΑ                4,5%

Δημοσκόπηση της ALCO

 14 - 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΠΡΟΘΕΣΗ ΨΗΦΟΥ

ΠΑΣΟΚ 11,8% (15%)
ΝΔ 21,2% (22,5%)
ΚΚΕ 8,0% (7,8%)
ΛΑΟΣ 5,2% (5,7%)
ΣΥΡΙΖΑ 5,7% (5,3%)
ΟΙΚ. ΠΡΑΣ. 2,8% (2,7%)
ΔΗΜ. ΑΡ. 6,3% (3,7%)
ΔΗ.ΣΥ. 2,5% (2,2%)
ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ 0,6% (0,9%)
ΑΛΛΟ 7% (3,8%)
Λ/Α 8,6% (8,3%)
ΑΠΟΧΗ 11,9% (15,7%)
ΔΞ/ΔΑ 8,4% (6,4%)

* Στην παρένθεση παρατίθενται στοιχεία από δημοσκόπηση της ALCO που διενεργήθηκε προ 10ημερών

RASS ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Ν.Δ 24,6%
ΠΑΣΟΚ 14,8%
ΚΚΕ 8,5%
ΔΗΜΑΡ 6,2%
ΣΥΡΙΖΑ 5,9%
ΛΑΟΣ 5,7%
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 3,3%
ΔΗΣΥ 2,9%
ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ 1,3%

METRON ANALYSIS ΓΙΑ ΤΟ PROTAGON.GR

• Ν.Δ. 26,3% και 123 έδρες
•   ΠΑ.ΣΟ.Κ 18,5% και 51 έδρες
•   Κ.Κ.Ε 11,8% και 33 έδρες
•   ΛΑ.Ο.Σ 11,2% και 31 έδρες
•   ΣΥ.ΡΙΖ.Α 10% και 28 έδρες
•   ΔΗΜ.ΑΡ. 7% και 19 έδρες
•   Οικολόγοι 5,6% και 15 έδρες
•   ΔΗ.ΣΥ. 2,9%
•   Π.Α.Π 2%
•   Χρυσή Αυγή 1,9%
•   Άλλο 2,9%

ΝIKOΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Εδώ και δεκαετίες αυτό που ακούγαμε στην Ελλάδα ήταν ότι το πιο πολύτιμο πράγμα του κόσμου είναι οι ...αυτοδύναμες κυβερνήσεις.

Εσχάτως, και αφού οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις τους οδήγησαν τα πράγματα εδώ που τα οδήγησαν, το τροπάρι έχει αλλάξει:

Τώρα, μετά την κυβερνητική σύμπραξη ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. με τη στήριξη και της κυρίας Μπακογιάννη, το πολυτιμότερο πράγμα του κόσμου άλλαξε και από εκεί που ήταν οι κυβερνήσεις αυτοδυναμίας, έγιναν οι «κυβερνήσεις συνεργασίας»...

*

Να, λοιπόν, που για μια ακόμα φορά η κατά τ' άλλα κοσμοπολίτισσα άρχουσα τάξη μας, μας πουλάει «επαρχιώτικη άγνοια» για τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, ώστε να κάνει τη «δουλίτσα» της.

Τώρα η «ευτυχία», η «ευημερία» και η «καλοπέραση», που θα έρχονταν μέσα από τις αυτοδυναμίες, θα έρθουν μέσα από τις «συνεργασίες», τις «συναινέσεις» και τις «συμπράξεις»...

*

Αλλά γιατί δεν ρίχνουμε μια ματιά εις τα Ευρώπας;

Αν δεν κάνουμε λάθος:

• Κυβέρνηση συνεργασίας (και μάλιστα κεντροαριστερής κατευθύνσεως) ήταν εκείνη του Ντ' Αλέμα στην Ιταλία που πρωτοστάτησε στην ιμπεριαλιστική επέμβαση κατά της Γιουγκοσλαβίας και η οποία έφερε τις άλλες κυβερνήσεις συνεργασίας, εκείνες του Μπερλουσκόνι με τους νεοφασίστες της Λέγκας.
• Κυβέρνηση συνεργασίας (κεντροαριστερή, επίσης) ήταν εκείνη η κυβέρνηση του Ζοσπέν στη Γαλλία που εγκαινίασε την πολιτική των εργασιακών Νταχάου μέσα από τα λεγόμενα «Σύμφωνα πρώτης απασχόλησης», που εκτίναξε τα ποσοστά του Λεπέν και έφερε τον Σαρκοζί στην εξουσία.
• Κυβέρνηση συνεργασίας (κεντροαριστερή, επίσης) ήταν εκείνη του Στρέντερ στη Γερμανία που έριχνε τις «οικολογικές» βόμβες του οικολόγου Φίσερ στο Κοσσυφοπέδιο.
• Κυβέρνηση συνεργασίας (και τι συνεργασίας!) ήταν η πρώτη κυβέρνηση της Μέρκελ στη Γερμανία, που σχηματίστηκε κατ' απαίτηση των Γερμανών βιομηχάνων με τη στήριξη τόσο των χριστιανοδημοκρατών όσο και των σοσιαλδημοκρατών, η οποία επέβαλε ένα από τα πιο άγρια πακέτα λιτότητας στο γερμανικό λαό.
• Κυβέρνηση συνεργασίας είναι και η σημερινή κυβέρνηση της Γερμανίας, η οποία έχει κατορθώσει το 16% του γερμανικού λαού να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και 7,5 εκατομμύρια Γερμανοί εργαζόμενοι να αμείβονται με λιγότερα από 400 ευρώ μηνιαίως.
• Κυβέρνηση συνεργασίας είναι η σημερινή κυβέρνηση Κάμερον στη Βρετανία, η οποία έχει επιβάλει το καθεστώς «δάκρυα και αίμα» στο βρετανικό λαό, εφαρμόζοντας ένα πρωτοφανές σε αγριότητα πρόγραμμα λιτότητας.

Παρεμπιπτόντως:

Η «χαρά» των κυβερνήσεων συνεργασίας ουδόλως απέτρεψε το «χαμό» που εκδηλώνεται σήμερα στις οικονομίες της Ιταλίας και της Γαλλίας ή την εκτίναξη του χρέους της Γερμανίας, το μεγαλύτερο σε απόλυτους αριθμούς χρέος μεταξύ των κρατών - μελών της Ευρωζώνης...

*

Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι ακόμα πιο μακρύς, με την ουσία να παραμένει πάντα η ίδια:

Η ουσία έχει να κάνει με το ποια πολιτική εφαρμόζουν αυτές οι κυβερνήσεις.

Οσο για το ποιο θα είναι το κυβερνητικό σχήμα που θα εφαρμόσει τη συγκεκριμένη πολιτική είναι κάτι που έπεται.

Το σχήμα προκύπτει, εν τέλει, ανάλογα με τη σκληρότητα αυτής της πολιτικής και σε συνδυασμό με τις κοινωνικές συνθήκες εντός των οποίων μέλλει να εφαρμοστεί.

Συνθήκες που προσδιορίζονται από την ένταση της ταξικής πάλης, οι οποίες καθορίζουν εν πολλοίς τους πολιτικούς ελιγμούς της άρχουσας τάξης για να επιτύχει ακριβώς την εφαρμογή της πολιτικής της.

*

Το θέμα, επομένως, δεν βρίσκεται στο αν οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, στην Ελλάδα και οπουδήποτε στον κόσμο, είναι κυβερνήσεις αυτοδύναμες και μονοκομματικές ή είναι κυβερνήσεις πολυκομματικές και συνεργασίας.

Το θέμα βρίσκεται στο γεγονός ότι και αυτές και οι προηγούμενες είναι κυβερνήσεις των κεφαλαιοκρατών, των μονοπωλίων, της πλουτοκρατίας. Οτι είναι κυβερνήσεις της άρχουσας τάξης. Η οποία

όποτε δεν μπορεί να αναθέσει το σφαγιασμό του λαού σε ένα από τα κόμματά της, τότε επιλέγει να αναθέσει την ίδια αποστολή σε πολλά κόμματά της μαζί.

*

Αυτό είναι το συναπάντημα,

το συναπάντημα των δικών της κομμάτων και των δικών της ανθρώπων,

που, αμέσως μετά την τέλεσή του, η αστική τάξη μέσα από την προπαγάνδα της αναλαμβάνει να το εμφανίσει ως μια «εθνική», «χαρούμενη» και «ελπιδοφόρα συνεύρεση».

Τότε, δε, είναι που αρχίζει και όλη αυτή η γελοιότητα, οι δημηγορίες και η απάτη περί της «γενικής συναδέλφωσης».

Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε. Αλλά όχι για πολύ...

«Ελληνική Χαλυβουργία»: «Πάγωσε η τσιμινιέρα» για 16η μέρα

Η απόφασή τους ήταν ομόφωνη: Συνεχίζουμε!
Ατσαλωμένοι από το σκληρό αγώνα που δίνουν εδώ και 16 μέρες και οπλισμένοι με την ολόπλευρη και έμπρακτη συμπαράσταση εργατών από κάθε κλάδο, οι εργαζόμενοι της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» στον Ασπρόπυργο δήλωσαν ομόφωνα στη χτεσινή μαζική Γενική τους Συνέλευση ότι συνεχίζουν την απεργία διαρκείας.
Η αγωνιστική τους επιμονή έχει ήδη στριμώξει την εργοδοσία, που δήλωνε προχτές ότι …δεν περίμενε τόση αντίδραση. Άλλωστε, η παλικαρίσια στάση τους ανησυχεί συνολικά τη μεγαλοεργοδοσία, αφού ο πολυήμερος αγώνας τους έχει αναδείξει ότι για την εργατική τάξη είναι μονόδρομος η πάλη κόντρα στα συμφέροντα των μονοπωλίων. Ξεχωριστό όπλο στα χέρια τους αποτελεί η πολύμορφη αλληλεγγύη που καθημερινά μεγαλώνει, αναδεικνύει την αστείρευτη δύναμη της ταξικής ενότητας, αλλά και την ανάγκη οι εργάτες ν’ απαντήσουν ενωμένοι σαν μια γροθιά απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση των μονοπωλίων όπου και όπως αυτή εκφράζεται.
Σήμερα, η εργοδοσία έχει καλέσει το σωματείο σε συνάντηση.
Πολύπλευρη κλιμάκωση
Οι εργαζόμενοι ενέκριναν σε μια ακόμα μαζική ΓΣ τις προτάσεις που ομόφωνα αποφάσισε το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου τους στις οποίες εκτός από συνέχιση των 24ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών περιλαμβάνει και σειρά άλλων δράσεων και συγκεκριμένα:
– Αντιπροσωπεία εργαζομένων του εργοστασίου μαζί με συνδικαλιστές άλλων σωματείων να επισκεφτεί το εργοστάσιο της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» στο Βόλο στο οποίο το εκεί σωματείο (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) συμφώνησε με τις προτάσεις της εργοδοσίας και να καλέσει τους εργαζόμενους να εκφράσουν «έμπρακτα» την αλληλεγγύη τους.
– Να καλεστούν όλα τα σωματεία του Θριασίου να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους ακόμα και με κινητοποιήσεις ενάντια στη στάση της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας. Να σημειωθεί ότι η ολομέλεια του ΕΚ θα συνεδριάσει σήμερα μετά από 17 ημέρες απεργίας και μετά από παρέμβαση της παράταξης ΔΕΣΚΕ (δυνάμεις του ΠΑΜΕ).
– Την ερχόμενη Παρασκευή συγκέντρωση στο υπουργείο Εργασίας κατά τη διάρκεια της νέας τριμερούς συνάντησης, κινητοποίηση στην οποία η Γραμματεία Αττικής του ΠΑΜΕ καλεί συνδικάτα, φορείς κλπ. να πάρουν μαζικά μέρος διαμηνύοντας πως πρόκειται για έναν αγώνα που δεν αφορά μόνο τους χαλυβουργούς.
– Το Σάββατο διοργάνωση νέας συναυλίας αλληλεγγύης στο χώρο του εργοστασίου.
– Τη Δευτέρα συγκέντρωση των εργαζομένων και των οικογενειών τους έξω από τη Βουλή.
– Δημιουργία από τους εργαζόμενους δύο επιτροπών αλληλεγγύης και συμπαράστασης που θα διαχειριστεί τις ανάγκες και την έμπρακτη βοήθεια (οικονομική και υλική) στους απεργούς και τις οικογένειές τους.
Στήριξη των απεργών με κάθε τρόπο!
Την αλληλεγγύη τους μετέφεραν και στη χτεσινή συνέλευση των απεργών μια σειρά συνδικάτα, ενώ εργαζόμενοι που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις εγκρίνουν ψηφίσματα στήριξής τους. Μεταξύ άλλων, τα Συνδικάτα Μετάλλου «Η ΜΑΣΙΝΑ», Αθήνας «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» και Πειραιά, το Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ Θριασίου, το Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού Πειραιά. Χαιρετίζοντας τη ΓΣ ο Γιάννης Πάσουλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, τόνισε ότι «ο αγώνας σας αφορά όλη την εργατική τάξη γιατί πάει κόντρα στις επιλογές κυβέρνησης – μεγάλου κεφαλαίου – ΕΕ. Είναι αγώνας που λέει ότι δεν πάει άλλο». Ο Κώστας Λιαπάτης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γάλακτος – Ποτών – Τροφίμων, τόνισε ότι ο κλάδος θα σταθεί στο πλευρό των εργαζομένων, ενημερώνοντας ότι θα τους παραδώσουν ποσότητες με γάλατα και τρόφιμα για τις οικογένειες των απεργών.
Και αυτή η βοήθεια έχει γίνει πλέον κάτι παραπάνω από αναγκαία για να μπορέσουν να στηριχτούν οι απεργοί και οι οικογένειές τους που βρίσκονται πλέον στην τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα απεργιακών κινητοποιήσεων. Δεν είναι μόνο οι λογαριασμοί και τα έξοδα των σπιτιών τους που τρέχουν μαζί με τα απανωτά χαράτσια. Πλέον έχουν αναδειχτεί και ζητήματα καθημερινής επιβίωσης που μόνο με την αλληλεγγύη εργατών προς εργάτες μπορούν και θα αντιμετωπιστούν. Ήδη πάντως το σωματείο έχει αρχίσει και διαχειρίζεται όλη τη βοήθεια που δέχεται είτε οικονομική είτε υλική (από τρόφιμα μέχρι και εξεύρεση ακόμα και κάποιας ξυλόσομπας που κάποιοι ζήτησαν καθώς δεν έχουν χρήματα για πετρέλαιο), βοηθώντας τις οικογένειες των απεργών με προτεραιότητα στις πολύτεκνες. Γι’ αυτό είναι ανάγκη πλέον να γιγαντωθεί στην πράξη η στήριξη του αγώνα των εργαζομένων και των οικογενειών τους.