Η κυβέρνηση Παπαδήμου επιμένει στη λογική του Μνημονίου που έχει καταστρέψει την οικονομία • Καμία εναλλακτική προοπτική και κόκκινη γραμμή από την κυβέρνηση Παπαδήμου - Άνευ όρων παράδοση στις απαιτήσεις των πιστωτών
• Οι κεφαλαιοκράτες, ως σύγχρονοι μαυραγορίτες σας επιβάλουν τη μείωση των μισθών για να κερδοσκοπήσουν επί πτωμάτων
• Το Μνημόνιο με αφορμή το χρέος, απειλεί το όχημα της πιο ακραίας ταξικής πολιτικής
• Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας εξαρτάται από την καινοτομία και την ποιότητα των παραγόμενων αγαθών, όχι από τους μισθούς
• Η χώρα μας είναι προτελευταία στην ευρωζώνη σε μισθούς και πρώτη στο περιθώριο κέρδους
• Είναι αδιανόητη επιλογή για κουτσούρεμα μισθών
• Οι πολιτικές λιτότητας και ύφεσης θα φέρουν μικρές δημόσιες επενδύσεις, άρα καμιά πιθανότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης
• Η χρεοκοπία, η δεκαετία του ’50 και η έξοδος από την ευρωζώνη θα έρθει από το νέο μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση, το αγγλικό δίκαιο και την ισοπέδωση των μισθών
• Τέλος στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία, δημοκρατική λύση τώρα.
• Αν δεν έχετε εναλλακτικό σχέδιο, η μεγαλύτερη συνεισφορά σας στον τόπο είναι να οδηγήσετε τη χώρα σε δημοκρατικές διαδικασίες δηλαδή στην λαϊκή ετυμηγορία και να αποφασίσει ο ελληνικός λαός ποιο θα είναι το μέλλον.Στην ανάπτυξη της ερώτησης είπε:
«Κύριε Πρωθυπουργέ, θα συμφωνήσετε νομίζω μαζί μου ότι δεν υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος σε αυτή τη χώρα -και όχι μόνο σε αυτή τη χώρα- που να μην συνομολογεί ότι αυτή η πολιτική της σκληρής λιτότητας, η λογική της εσωτερικής υποτίμησης που είναι ο πυρήνας της λογικής του Μνημονίου, δύο χρόνια τώρα έχει καταστρέψει την οικονομία, έχει παραλύσει την οικονομία και μας έχει οδηγήσει σε μία κοινωνική κόλαση.
Οι ίδιοι αυτοί που μας επέβαλαν αυτή την πολιτική, συνομολογούν ότι είναι ένα ναυάγιο. Είναι μία λάθος συνταγή. Το λένε εκπρόσωποι του Δ.Ν.Τ και Γερμανοί οικονομολόγοι. Και εσείς αντί να πιαστείτε από αυτό και να τους πιάσετε από τον γιακά και να τους πείτε αλλάξτε στρατηγική, εμφανίζεστε, δημοσίως τουλάχιστον, σαν να μην έχετε καμία εναλλακτική προοπτική και να τα αποδέχεστε όλα.
Η φράση σας ότι η κόκκινη γραμμή είναι σωτηρία του έθνους, παραπέμπει σε μία άνευ όρων παράδοση στις απαιτήσεις των πιστωτών. Τα ίδια έλεγε ο κύριος Παπανδρέου δύο χρόνια και τώρα δεν μπορεί να κυκλοφορήσει και τώρα έρχονται και οι βουλευτές του ίδιου του κόμματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ και καταφέρονται εναντίον των υπουργών τους.
Κύριε Πρωθυπουργέ, η σωτηρία της πατρίδας, αν βγείτε και κυκλοφορήσετε έξω, θα σας πούνε - πιστεύω ότι το ξέρετε - είναι τα στοιχεία που αναδεικνύονται και είναι ζοφερά. Ένας στους δύο νέους ανθρώπους σήμερα είναι άνεργοι. Επτά στα δέκα νοικοκυριά με δραστικές περικοπές ακόμα και στα τρόφιμα. Έχουμε 20% αύξηση στις αυτοκτονίες και δεν υπάρχει στοά στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας που να μην έχει άστεγους. Αυτή είναι η σωτηρία του έθνους;
Ακόμα και ο συνάδελφός σας, ο κύριος Μόντι, έθεσε κάποια όρια, κάποιες κόκκινες γραμμές. Έβαλε κάποια όρια στην κυρία Μέρκελ. Εσείς τι ακριβώς διαπραγματεύεστε;
Και έρχομαι στο θέμα της ερώτησης, διότι επιβεβαιώνετε με τον πιο τραγικό τρόπο ότι το Μνημόνιο, με αφορμή το χρέος, αποτελεί το όχημα της υλοποίησης μιας ακραίας ταξικής πολιτικής, προς όφελος βεβαίως κάποιων, οι οποίοι - να θυμηθούμε την περίοδο της κατοχής, ως άλλοι μαυραγορίτες - θέλουν να πατήσουν επί πτωμάτων
Και σας ερωτώ. Είστε έγκριτος οικονομολόγος. Πιστεύετε ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι οι υψηλές αμοιβές των εργαζομένων;
Και σκέφτεστε μάλιστα να προχωρήσετε στη νομοθέτηση μείωσης μισθών, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, αγνοώντας το γεγονός ότι κύριε Πρωθυπουργέ, δεν είστε εκλεγμένος από τον ελληνικό λαό για να βάζετε μία υπογραφή. Είστε εκλεγμένος από τους βουλευτές. Ακόμα και αυτούς που σας εξέλεξαν εδώ θα τους αγνοήσετε;
Θέλουμε συγκεκριμένες απαντήσεις, διότι ο κόσμος αυτή τη στιγμή στενάζει και δεν ωφελούν σε τίποτα οι εκβιασμοί και η κατατρομοκράτηση του κόσμου. Θέλουμε συγκεκριμένη επιχειρηματολογία».Στην ομιλία του είπε:
«Απορώ που βρίσκεται το κουράγιο να χειροκροτάτε κύριοι Υπουργοί, με αυτή την κατάσταση που επικρατεί.
Κύριε Πρωθυπουργέ, η μαγική λέξη για την ανάκαμψη της οικονομίας είναι η ανάπτυξη και όχι η αύξηση των εξαγωγών. Ιδιαίτερα σε μια εποχή διεθνούς ύφεσης.
Θα ήθελα να σας πω λοιπόν, ότι όταν η χώρα μας βρίσκεται σε πρωτοφανή ποσοστά ύφεσης καταγεγραμμένα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο από τον πόλεμο και μετά με εξαίρεση την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και έχει ύφεση ταυτόσημη με αυτή του Σουδάν, τότε το να σκέφτεται κανείς τη μείωση των μισθών ως ένεση για την ανάκαμψη της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας, μάλλον ξεπερνά κάθε λογική.
Πόσο δε μάλλον όταν γνωρίζετε και το αναφέρατε αν όχι άμεσα, έμμεσα στην πρωτολογία σας ότι η ανταγωνιστικότητα τιμής δεν είναι ο αποκλειστικός παράγοντας που επικαθορίζει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αλλά υπάρχουν άλλοι πολλοί πιο σημαντικοί, όπως η καινοτομία, όπως η ποιότητα των παραγόμενων αγαθών. Αν ήταν έτσι τότε δεν θα ήταν οι πιο ανταγωνιστικές οικονομίες αυτές των Σκανδιναβικών χωρών που έχουν πάρα πολύ υψηλούς μισθούς.
Επιπλέον κύριε Πρωθυπουργέ, ακόμη και αν συμφωνήσουμε ότι πρέπει να δούμε και το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας τιμής. Πολύ καλύτερα από εμένα ως οικονομολόγος γνωρίζετε ότι η ανταγωνιστικότητα τιμής καθορίζεται από τρεις παράγοντες. Από το μοναδιαίο κόστος εργασίας αλλά και από τα περιθώρια κέρδους, καθώς και την ονομαστική σταθμισμένη συναλλαγματική ισοτιμία. Δηλαδή η αντιπληθωριστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι αυτή που έχει φταίξει περισσότερο απ’ ότι οι εργαζόμενοι που έχουν υψηλές αποδοχές.
Πάμε τώρα στο συγκεκριμένο που μου είπατε. Ότι στην Ελλάδα έχουμε αύξηση του κόστους εργασίας. Θα διαφωνήσω μαζί σας. Είχαμε αύξηση του μοναδιαίου κόστους αλλά η χώρα μας παραμένει να είναι πίσω απ’ όλες τις άλλες χώρες της ευρωζώνης σε σύγκριση του μοναδιαίου κόστους εργασίας, ενώ στο περιθώριο κέρδους είμαστε πρώτοι σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης.
Ενώ, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι η Τράπεζα της Ελλάδος, δεν χρησιμοποιεί τον καθιερωμένο δείκτη κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος. Υπολογίζεται το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος ως ποσοστό, κλάσμα του Α.Ε.Π. ως προς τον μισθωτό και όχι ως προς τον απασχολούμενο. Γεγονός που τείνει στο να υποεκτιμάται συστηματικά η παραγωγικότητα της εργασίας, ενώ το μοναδιαίο κόστος εργασίας που είναι αντιστρόφως ανάλογο της παραγωγικότητας εμφανίζεται υψηλότερο απ’ όσο πράγματι είναι.
Να μπούμε όμως στην ουσία γιατί αυτά ίσως αποτελούν και αντικείμενο οικονομολόγων δεν τα καταλαβαίνει και ο κόσμος, εγώ θέλω να σας μιλήσω με λόγια απλά και κατανοητά.
Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι σε αυτή την πρωτοφανή κρίση που το εισόδημα όλων έχει μειωθεί, που οι θέσεις εργασίας μειώνονται ενώ οι τιμές παραμένουν πάρα πολύ υψηλές, θα σωθούμε ως χώρα εάν κουτσουρέψουμε και άλλο μισθούς οι οποίοι είναι ήδη πάρα πολύ χαμηλοί και στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αδιανόητο να το πιστεύετε αυτό εσείς ένας έγκριτος οικονομολόγος.
Στην Ελλάδα μειώθηκαν οι επιχειρήσεις διότι διαλύθηκαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες δεν είναι ως επί το πλείστον εξαγωγικές αλλά παράγουν προϊόντα τα οποία τα πουλάνε στην εγχώρια αγορά. Και όταν ο μέσος καταναλωτής –διότι η επίθεση όλη έγινε στο εισόδημα το χαμηλό και το μέσο σε αυτόν που ό,τι παίρνει το καταναλώνει- η πλειοψηφία των καταναλωτών δεν έχει να αγοράσει και πέφτει η κατανάλωση, τότε βεβαίως και κλείνουν οι επιχειρήσεις. Απλά μαθηματικά είναι αυτά. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να τα καταλάβει.
Συνεπώς όσο επιμένετε στις πολιτικές της λιτότητας, στις πολιτικές της ύφεσης, τότε θα έχουμε και μικρές δημόσιες επενδύσεις, άρα καμία πιθανότητα ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης και ταυτόχρονα θα διαλύεται και ο φορολογικός μηχανισμός, θα έχουμε και μικρότερα έσοδα, άρα το απευκταίο, αυτό που δυο χρόνια εσείς προσπαθείτε να μας σώσετε με τις πολιτικές σας, εσείς το φέρνετε με τις πολιτικές σας. Ποιο; Την πιθανότητα χρεοκοπίας. Η χρεοκοπία έρχεται πιο κοντά από τις πολιτικές της λιτότητας που ακολουθείτε. Δεν το καταλαβαίνετε αυτό;
Οδηγούμαστε σε καταστροφή . Πηγαίνουμε με 150 χιλιόμετρα την ώρα στο γκρεμό χωρίς φρένα και χωρίς εναλλακτικό σχέδιο. Το αν η χρεοκοπία θα είναι εντός του ευρώ ή εκτός του ευρώ αυτό είναι το ζήτημα; Ή λέτε ότι θα μας σώσετε με το νέο δάνειο γιατί θα πάρετε 89 δις, 39 θα πάνε στις τράπεζες κατ’ ευθείαν, 30 για το PSI και τα υπόλοιπα θα πάνε για να αποπληρώσουμε τα ομόλογα. Ούτε ένα ευρώ δεν θα πάει στην πραγματική οικονομία.
Εάν είναι κύριε Πρωθυπουργέ, να μας κάνετε Ινδία ή Σουδάν, τότε δεν χρειάζεται να μας το κάνουν με τη βοήθεια των ξένων δυνάμεων, μπορούμε και μόνοι μας. Η πολιτική λοιπόν αυτή είναι που μας οδηγεί στην δεκαετία του ’50 και με μαθηματική ακρίβεια και εκτός ευρωζώνης η πολιτική της δανειακής σύμβασης, το αγγλικό δίκαιο στα ομόλογα, η ισοπέδωση μισθών, η κατάργηση του κατώτατου μισθού, η διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Αυτές είναι οι μεγάλες ευθύνες που αναλαμβάνετε και μάλιστα χωρίς να έχετε εκλεγεί και από ένα πολιτικό σύστημα το οποίο καταρρέει. Ένα σάπιο πολιτικό σύστημα της κλεπτοκρατίας και της διαφθοράς.
Πιστεύετε ότι μπορείτε να τα βγάλετε πέρα και μάλιστα με εκβιασμούς και με τρομοκρατικά διλήμματα; Αν κύριε Πρωθυπουργέ, είναι έτσι τα πράγματα και δεν έχετε εναλλακτικό σχέδιο, η μεγαλύτερη συνεισφορά σας στον τόπο είναι να οδηγήσετε τη χώρα σε δημοκρατικές διαδικασίες δηλαδή στην λαϊκή ετυμηγορία και να αποφασίσει ο ελληνικός λαός ποιο θα είναι το μέλλον και όχι μια Βουλή η οποία έχει εκλεγεί σε άλλες συνθήκες και η οποία σήμερα βρίσκεται σε πρωτοφανή δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση».
• Οι κεφαλαιοκράτες, ως σύγχρονοι μαυραγορίτες σας επιβάλουν τη μείωση των μισθών για να κερδοσκοπήσουν επί πτωμάτων
• Το Μνημόνιο με αφορμή το χρέος, απειλεί το όχημα της πιο ακραίας ταξικής πολιτικής
• Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας εξαρτάται από την καινοτομία και την ποιότητα των παραγόμενων αγαθών, όχι από τους μισθούς
• Η χώρα μας είναι προτελευταία στην ευρωζώνη σε μισθούς και πρώτη στο περιθώριο κέρδους
• Είναι αδιανόητη επιλογή για κουτσούρεμα μισθών
• Οι πολιτικές λιτότητας και ύφεσης θα φέρουν μικρές δημόσιες επενδύσεις, άρα καμιά πιθανότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης
• Η χρεοκοπία, η δεκαετία του ’50 και η έξοδος από την ευρωζώνη θα έρθει από το νέο μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση, το αγγλικό δίκαιο και την ισοπέδωση των μισθών
• Τέλος στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία, δημοκρατική λύση τώρα.
• Αν δεν έχετε εναλλακτικό σχέδιο, η μεγαλύτερη συνεισφορά σας στον τόπο είναι να οδηγήσετε τη χώρα σε δημοκρατικές διαδικασίες δηλαδή στην λαϊκή ετυμηγορία και να αποφασίσει ο ελληνικός λαός ποιο θα είναι το μέλλον.Στην ανάπτυξη της ερώτησης είπε:
«Κύριε Πρωθυπουργέ, θα συμφωνήσετε νομίζω μαζί μου ότι δεν υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος σε αυτή τη χώρα -και όχι μόνο σε αυτή τη χώρα- που να μην συνομολογεί ότι αυτή η πολιτική της σκληρής λιτότητας, η λογική της εσωτερικής υποτίμησης που είναι ο πυρήνας της λογικής του Μνημονίου, δύο χρόνια τώρα έχει καταστρέψει την οικονομία, έχει παραλύσει την οικονομία και μας έχει οδηγήσει σε μία κοινωνική κόλαση.
Οι ίδιοι αυτοί που μας επέβαλαν αυτή την πολιτική, συνομολογούν ότι είναι ένα ναυάγιο. Είναι μία λάθος συνταγή. Το λένε εκπρόσωποι του Δ.Ν.Τ και Γερμανοί οικονομολόγοι. Και εσείς αντί να πιαστείτε από αυτό και να τους πιάσετε από τον γιακά και να τους πείτε αλλάξτε στρατηγική, εμφανίζεστε, δημοσίως τουλάχιστον, σαν να μην έχετε καμία εναλλακτική προοπτική και να τα αποδέχεστε όλα.
Η φράση σας ότι η κόκκινη γραμμή είναι σωτηρία του έθνους, παραπέμπει σε μία άνευ όρων παράδοση στις απαιτήσεις των πιστωτών. Τα ίδια έλεγε ο κύριος Παπανδρέου δύο χρόνια και τώρα δεν μπορεί να κυκλοφορήσει και τώρα έρχονται και οι βουλευτές του ίδιου του κόμματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ και καταφέρονται εναντίον των υπουργών τους.
Κύριε Πρωθυπουργέ, η σωτηρία της πατρίδας, αν βγείτε και κυκλοφορήσετε έξω, θα σας πούνε - πιστεύω ότι το ξέρετε - είναι τα στοιχεία που αναδεικνύονται και είναι ζοφερά. Ένας στους δύο νέους ανθρώπους σήμερα είναι άνεργοι. Επτά στα δέκα νοικοκυριά με δραστικές περικοπές ακόμα και στα τρόφιμα. Έχουμε 20% αύξηση στις αυτοκτονίες και δεν υπάρχει στοά στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας που να μην έχει άστεγους. Αυτή είναι η σωτηρία του έθνους;
Ακόμα και ο συνάδελφός σας, ο κύριος Μόντι, έθεσε κάποια όρια, κάποιες κόκκινες γραμμές. Έβαλε κάποια όρια στην κυρία Μέρκελ. Εσείς τι ακριβώς διαπραγματεύεστε;
Και έρχομαι στο θέμα της ερώτησης, διότι επιβεβαιώνετε με τον πιο τραγικό τρόπο ότι το Μνημόνιο, με αφορμή το χρέος, αποτελεί το όχημα της υλοποίησης μιας ακραίας ταξικής πολιτικής, προς όφελος βεβαίως κάποιων, οι οποίοι - να θυμηθούμε την περίοδο της κατοχής, ως άλλοι μαυραγορίτες - θέλουν να πατήσουν επί πτωμάτων
Και σας ερωτώ. Είστε έγκριτος οικονομολόγος. Πιστεύετε ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι οι υψηλές αμοιβές των εργαζομένων;
Και σκέφτεστε μάλιστα να προχωρήσετε στη νομοθέτηση μείωσης μισθών, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, αγνοώντας το γεγονός ότι κύριε Πρωθυπουργέ, δεν είστε εκλεγμένος από τον ελληνικό λαό για να βάζετε μία υπογραφή. Είστε εκλεγμένος από τους βουλευτές. Ακόμα και αυτούς που σας εξέλεξαν εδώ θα τους αγνοήσετε;
Θέλουμε συγκεκριμένες απαντήσεις, διότι ο κόσμος αυτή τη στιγμή στενάζει και δεν ωφελούν σε τίποτα οι εκβιασμοί και η κατατρομοκράτηση του κόσμου. Θέλουμε συγκεκριμένη επιχειρηματολογία».Στην ομιλία του είπε:
«Απορώ που βρίσκεται το κουράγιο να χειροκροτάτε κύριοι Υπουργοί, με αυτή την κατάσταση που επικρατεί.
Κύριε Πρωθυπουργέ, η μαγική λέξη για την ανάκαμψη της οικονομίας είναι η ανάπτυξη και όχι η αύξηση των εξαγωγών. Ιδιαίτερα σε μια εποχή διεθνούς ύφεσης.
Θα ήθελα να σας πω λοιπόν, ότι όταν η χώρα μας βρίσκεται σε πρωτοφανή ποσοστά ύφεσης καταγεγραμμένα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο από τον πόλεμο και μετά με εξαίρεση την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και έχει ύφεση ταυτόσημη με αυτή του Σουδάν, τότε το να σκέφτεται κανείς τη μείωση των μισθών ως ένεση για την ανάκαμψη της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας, μάλλον ξεπερνά κάθε λογική.
Πόσο δε μάλλον όταν γνωρίζετε και το αναφέρατε αν όχι άμεσα, έμμεσα στην πρωτολογία σας ότι η ανταγωνιστικότητα τιμής δεν είναι ο αποκλειστικός παράγοντας που επικαθορίζει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αλλά υπάρχουν άλλοι πολλοί πιο σημαντικοί, όπως η καινοτομία, όπως η ποιότητα των παραγόμενων αγαθών. Αν ήταν έτσι τότε δεν θα ήταν οι πιο ανταγωνιστικές οικονομίες αυτές των Σκανδιναβικών χωρών που έχουν πάρα πολύ υψηλούς μισθούς.
Επιπλέον κύριε Πρωθυπουργέ, ακόμη και αν συμφωνήσουμε ότι πρέπει να δούμε και το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας τιμής. Πολύ καλύτερα από εμένα ως οικονομολόγος γνωρίζετε ότι η ανταγωνιστικότητα τιμής καθορίζεται από τρεις παράγοντες. Από το μοναδιαίο κόστος εργασίας αλλά και από τα περιθώρια κέρδους, καθώς και την ονομαστική σταθμισμένη συναλλαγματική ισοτιμία. Δηλαδή η αντιπληθωριστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι αυτή που έχει φταίξει περισσότερο απ’ ότι οι εργαζόμενοι που έχουν υψηλές αποδοχές.
Πάμε τώρα στο συγκεκριμένο που μου είπατε. Ότι στην Ελλάδα έχουμε αύξηση του κόστους εργασίας. Θα διαφωνήσω μαζί σας. Είχαμε αύξηση του μοναδιαίου κόστους αλλά η χώρα μας παραμένει να είναι πίσω απ’ όλες τις άλλες χώρες της ευρωζώνης σε σύγκριση του μοναδιαίου κόστους εργασίας, ενώ στο περιθώριο κέρδους είμαστε πρώτοι σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης.
Ενώ, επιτρέψτε μου να σας πω, ότι η Τράπεζα της Ελλάδος, δεν χρησιμοποιεί τον καθιερωμένο δείκτη κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος. Υπολογίζεται το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος ως ποσοστό, κλάσμα του Α.Ε.Π. ως προς τον μισθωτό και όχι ως προς τον απασχολούμενο. Γεγονός που τείνει στο να υποεκτιμάται συστηματικά η παραγωγικότητα της εργασίας, ενώ το μοναδιαίο κόστος εργασίας που είναι αντιστρόφως ανάλογο της παραγωγικότητας εμφανίζεται υψηλότερο απ’ όσο πράγματι είναι.
Να μπούμε όμως στην ουσία γιατί αυτά ίσως αποτελούν και αντικείμενο οικονομολόγων δεν τα καταλαβαίνει και ο κόσμος, εγώ θέλω να σας μιλήσω με λόγια απλά και κατανοητά.
Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι σε αυτή την πρωτοφανή κρίση που το εισόδημα όλων έχει μειωθεί, που οι θέσεις εργασίας μειώνονται ενώ οι τιμές παραμένουν πάρα πολύ υψηλές, θα σωθούμε ως χώρα εάν κουτσουρέψουμε και άλλο μισθούς οι οποίοι είναι ήδη πάρα πολύ χαμηλοί και στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αδιανόητο να το πιστεύετε αυτό εσείς ένας έγκριτος οικονομολόγος.
Στην Ελλάδα μειώθηκαν οι επιχειρήσεις διότι διαλύθηκαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες δεν είναι ως επί το πλείστον εξαγωγικές αλλά παράγουν προϊόντα τα οποία τα πουλάνε στην εγχώρια αγορά. Και όταν ο μέσος καταναλωτής –διότι η επίθεση όλη έγινε στο εισόδημα το χαμηλό και το μέσο σε αυτόν που ό,τι παίρνει το καταναλώνει- η πλειοψηφία των καταναλωτών δεν έχει να αγοράσει και πέφτει η κατανάλωση, τότε βεβαίως και κλείνουν οι επιχειρήσεις. Απλά μαθηματικά είναι αυτά. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να τα καταλάβει.
Συνεπώς όσο επιμένετε στις πολιτικές της λιτότητας, στις πολιτικές της ύφεσης, τότε θα έχουμε και μικρές δημόσιες επενδύσεις, άρα καμία πιθανότητα ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης και ταυτόχρονα θα διαλύεται και ο φορολογικός μηχανισμός, θα έχουμε και μικρότερα έσοδα, άρα το απευκταίο, αυτό που δυο χρόνια εσείς προσπαθείτε να μας σώσετε με τις πολιτικές σας, εσείς το φέρνετε με τις πολιτικές σας. Ποιο; Την πιθανότητα χρεοκοπίας. Η χρεοκοπία έρχεται πιο κοντά από τις πολιτικές της λιτότητας που ακολουθείτε. Δεν το καταλαβαίνετε αυτό;
Οδηγούμαστε σε καταστροφή . Πηγαίνουμε με 150 χιλιόμετρα την ώρα στο γκρεμό χωρίς φρένα και χωρίς εναλλακτικό σχέδιο. Το αν η χρεοκοπία θα είναι εντός του ευρώ ή εκτός του ευρώ αυτό είναι το ζήτημα; Ή λέτε ότι θα μας σώσετε με το νέο δάνειο γιατί θα πάρετε 89 δις, 39 θα πάνε στις τράπεζες κατ’ ευθείαν, 30 για το PSI και τα υπόλοιπα θα πάνε για να αποπληρώσουμε τα ομόλογα. Ούτε ένα ευρώ δεν θα πάει στην πραγματική οικονομία.
Εάν είναι κύριε Πρωθυπουργέ, να μας κάνετε Ινδία ή Σουδάν, τότε δεν χρειάζεται να μας το κάνουν με τη βοήθεια των ξένων δυνάμεων, μπορούμε και μόνοι μας. Η πολιτική λοιπόν αυτή είναι που μας οδηγεί στην δεκαετία του ’50 και με μαθηματική ακρίβεια και εκτός ευρωζώνης η πολιτική της δανειακής σύμβασης, το αγγλικό δίκαιο στα ομόλογα, η ισοπέδωση μισθών, η κατάργηση του κατώτατου μισθού, η διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Αυτές είναι οι μεγάλες ευθύνες που αναλαμβάνετε και μάλιστα χωρίς να έχετε εκλεγεί και από ένα πολιτικό σύστημα το οποίο καταρρέει. Ένα σάπιο πολιτικό σύστημα της κλεπτοκρατίας και της διαφθοράς.
Πιστεύετε ότι μπορείτε να τα βγάλετε πέρα και μάλιστα με εκβιασμούς και με τρομοκρατικά διλήμματα; Αν κύριε Πρωθυπουργέ, είναι έτσι τα πράγματα και δεν έχετε εναλλακτικό σχέδιο, η μεγαλύτερη συνεισφορά σας στον τόπο είναι να οδηγήσετε τη χώρα σε δημοκρατικές διαδικασίες δηλαδή στην λαϊκή ετυμηγορία και να αποφασίσει ο ελληνικός λαός ποιο θα είναι το μέλλον και όχι μια Βουλή η οποία έχει εκλεγεί σε άλλες συνθήκες και η οποία σήμερα βρίσκεται σε πρωτοφανή δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου