ΤΗΣ ΗΡΟΥΣ ΔΙΩΤΗ*
Αν αναρωτηθεί κανείς τι διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές, οι απαντήσεις πραγματικά σοκάρουν, διότι αυτά που διακυβεύονται είναι τα πλέον σημαντικά και κρίσιμα. Καταρχήν η ίδια η ύπαρξη των εργαζόμενων σε αυτόν τον τόπο, οι οποίοι κατρακυλούν μισθολογικά με ταχύτητα που δεν είναι μετρήσιμη. Ώσπου να γίνουν οι πρώτες περικοπές του Μνημονίου, έρχονται οι δεύτερες και οι τρίτες και έρχεται και ο Ιούνιος, που έχουν εξαγγείλει τις επόμενες. Εν τω μεταξύ σε κάθε δέσμη μέτρων που υλοποιείται προστίθενται στρατιές ανέργων.
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το κορυφαίο επίδικο στις εκλογές για τα κόμματα, αλλά και στο κίνημα για την κάθε μέρα. Αν, δηλαδή, θα υπάρξει ανάχωμα στην επιθετικότητα του κεφαλαίου και των τραπεζών, που έχουν στοχοποιήσει τη μισθωτή εργασία, στη μεγαλύτερη επίθεση που εξαπολύθηκε ποτέ σε καιρό -υποτιθέμενης- ειρήνης. Με στόχο, βέβαια, τη μεγιστοποίηση των κερδών. Εδώ, νομίζω, βρίσκεται και η απάντηση στην κριτική που γίνεται από κάποιους χώρους, ότι οι εκλογές δεν αλλάζουν τη ζωή μας προς το καλύτερο και άρα γιατί να ψηφίσουμε. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει, αλλά σίγουρα οι εκλογές μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας προς το πολύ χειρότερο για λόγους που όλοι και όλες ξέρουμε. Η μεγάλη ενίσχυση της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε να πάρουμε μια ανάσα σε πρώτη φάση.
Επόμενο μεγάλο επίδικο είναι ότι θα πρέπει να σταματήσει ο αυταρχικός κατήφορος στον οποίο έχει μπει όλο το τόξο του πολιτικού συστήματος, που διαγκωνίζεται στις πιο ακραίες θέσεις και στην πιο ακραία καταστολή, είτε πρόκειται για το μεταναστευτικό, είτε για τις διαδηλώσεις, είτε για τις ριζοσπαστικές κοινωνικές πρωτοβουλίες στις γειτονιές, είτε για απεργούς και αγωνιζόμενους ανθρώπους. Ξαφνικά όλοι είναι εχθροί και η εξουσία προσπαθεί να χειραγωγήσει, μέσω των καναλιών, και να πείσει και την κοινωνία επʼ αυτού. Τα δικαιώματα και οι ελευθερίες σχεδόν ποινικοποιούνται. Η προπαγάνδα που γίνεται είναι γκαιμπελική, σε μια προσπάθεια που κάνουν οι ίδιοι οι εξουσιάζοντες να πείσουν τον κόσμο, καλλιεργώντας τον πιο ακραίο φόβο, για να περνούν τις πολιτικές τους. Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, με την ενίσχυσή του στις εκλογές, θα παίξει σημαντικό ρόλο προκειμένου να σταματήσει αυτός ο ντροπιαστικός, για μια δημοκρατία, κατήφορος που φτάνει να δίνει υψηλά ποσοστά σε ένα ναζιστικό κόμμα.
Ό,τι κερδήθηκε στα πεδία των μαχών και στα πεδία των ιδεών και καλυτέρευσε τη ζωή των ανθρώπων, απειλείται πλέον ανοιχτά. Δεν θα το επιτρέψουμε. Γιατί στο τέλος της μέρας η ίδια η δημοκρατία είναι το επίδικο. Οι τρόικες, τα ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις των νεοφιλελεύθερων προτιμούν τα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης, που σε ένα βαθμό τα έχουν ήδη επιβάλει.
Αλλά τα πράγματα δεν σταματούν εδώ. Απειλείται η ίδια η ύπαρξη της φύσης, των κοινών αγαθών και των φυσικών πόρων -με πρόσχημα πάντα το χρέος, το οποίο είναι ο γενικός μπαμπούλας χειραγώγησης των πολιτών. Ετοιμάζεται μεγάλο ξεπούλημα στη δημόσια περιουσία έναντι πινακίου φακής ή και χωρίς καν πινάκιο (βλέπε περίπτωση μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική). Με όλα τα νομοθετήματα του υπουργείου Περιβάλλοντος έχουν διασφαλίσει ότι το ξεπούλημα θα είναι σίγουρο και γρήγορο (φαστ τρακ ξεπούλημα!)
Όλα αυτά φυσικά, αλλά και πολλά άλλα, απορρέουν, υποτίθεται, από τις υποχρεώσεις μας λόγω υπογραφής του Μνημονίου για να βγει η χώρα από την κρίση. Το Μνημόνιο όμως δεν είναι για να βγει η χώρα από την κρίση αλλά για να γίνει βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των πλουσίων και κατά των εργαζομένων. Η Αριστερά μπορεί αυτό να το σταματήσει, μαζί με την κοινωνία. Η κοινωνία δεν θα συναινέσει στην πολιτική τους. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες θα σταθούν απέναντί τους. Θα στηρίξουν την Αριστερά, θα επιδιώξουν τη συμμετοχή και όχι την ανάθεση, τον αγώνα και όχι την ηττοπάθεια και τον φόβο. Εμείς δεν υπογράψαμε κανένα Μνημόνιο. Για τις εκλογές λέμε: ή αυτοί ή εμείς, και το εννοούμε.
* Η Ηρώ Διώτη είναι βουλευτής και υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στον νομό Λάρισας
http://www.avgi.gr/StartPageAction.action
Αν αναρωτηθεί κανείς τι διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές, οι απαντήσεις πραγματικά σοκάρουν, διότι αυτά που διακυβεύονται είναι τα πλέον σημαντικά και κρίσιμα. Καταρχήν η ίδια η ύπαρξη των εργαζόμενων σε αυτόν τον τόπο, οι οποίοι κατρακυλούν μισθολογικά με ταχύτητα που δεν είναι μετρήσιμη. Ώσπου να γίνουν οι πρώτες περικοπές του Μνημονίου, έρχονται οι δεύτερες και οι τρίτες και έρχεται και ο Ιούνιος, που έχουν εξαγγείλει τις επόμενες. Εν τω μεταξύ σε κάθε δέσμη μέτρων που υλοποιείται προστίθενται στρατιές ανέργων.
Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το κορυφαίο επίδικο στις εκλογές για τα κόμματα, αλλά και στο κίνημα για την κάθε μέρα. Αν, δηλαδή, θα υπάρξει ανάχωμα στην επιθετικότητα του κεφαλαίου και των τραπεζών, που έχουν στοχοποιήσει τη μισθωτή εργασία, στη μεγαλύτερη επίθεση που εξαπολύθηκε ποτέ σε καιρό -υποτιθέμενης- ειρήνης. Με στόχο, βέβαια, τη μεγιστοποίηση των κερδών. Εδώ, νομίζω, βρίσκεται και η απάντηση στην κριτική που γίνεται από κάποιους χώρους, ότι οι εκλογές δεν αλλάζουν τη ζωή μας προς το καλύτερο και άρα γιατί να ψηφίσουμε. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει, αλλά σίγουρα οι εκλογές μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας προς το πολύ χειρότερο για λόγους που όλοι και όλες ξέρουμε. Η μεγάλη ενίσχυση της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο είναι απαραίτητη για να μπορέσουμε να πάρουμε μια ανάσα σε πρώτη φάση.
Επόμενο μεγάλο επίδικο είναι ότι θα πρέπει να σταματήσει ο αυταρχικός κατήφορος στον οποίο έχει μπει όλο το τόξο του πολιτικού συστήματος, που διαγκωνίζεται στις πιο ακραίες θέσεις και στην πιο ακραία καταστολή, είτε πρόκειται για το μεταναστευτικό, είτε για τις διαδηλώσεις, είτε για τις ριζοσπαστικές κοινωνικές πρωτοβουλίες στις γειτονιές, είτε για απεργούς και αγωνιζόμενους ανθρώπους. Ξαφνικά όλοι είναι εχθροί και η εξουσία προσπαθεί να χειραγωγήσει, μέσω των καναλιών, και να πείσει και την κοινωνία επʼ αυτού. Τα δικαιώματα και οι ελευθερίες σχεδόν ποινικοποιούνται. Η προπαγάνδα που γίνεται είναι γκαιμπελική, σε μια προσπάθεια που κάνουν οι ίδιοι οι εξουσιάζοντες να πείσουν τον κόσμο, καλλιεργώντας τον πιο ακραίο φόβο, για να περνούν τις πολιτικές τους. Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, με την ενίσχυσή του στις εκλογές, θα παίξει σημαντικό ρόλο προκειμένου να σταματήσει αυτός ο ντροπιαστικός, για μια δημοκρατία, κατήφορος που φτάνει να δίνει υψηλά ποσοστά σε ένα ναζιστικό κόμμα.
Ό,τι κερδήθηκε στα πεδία των μαχών και στα πεδία των ιδεών και καλυτέρευσε τη ζωή των ανθρώπων, απειλείται πλέον ανοιχτά. Δεν θα το επιτρέψουμε. Γιατί στο τέλος της μέρας η ίδια η δημοκρατία είναι το επίδικο. Οι τρόικες, τα ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις των νεοφιλελεύθερων προτιμούν τα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης, που σε ένα βαθμό τα έχουν ήδη επιβάλει.
Αλλά τα πράγματα δεν σταματούν εδώ. Απειλείται η ίδια η ύπαρξη της φύσης, των κοινών αγαθών και των φυσικών πόρων -με πρόσχημα πάντα το χρέος, το οποίο είναι ο γενικός μπαμπούλας χειραγώγησης των πολιτών. Ετοιμάζεται μεγάλο ξεπούλημα στη δημόσια περιουσία έναντι πινακίου φακής ή και χωρίς καν πινάκιο (βλέπε περίπτωση μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική). Με όλα τα νομοθετήματα του υπουργείου Περιβάλλοντος έχουν διασφαλίσει ότι το ξεπούλημα θα είναι σίγουρο και γρήγορο (φαστ τρακ ξεπούλημα!)
Όλα αυτά φυσικά, αλλά και πολλά άλλα, απορρέουν, υποτίθεται, από τις υποχρεώσεις μας λόγω υπογραφής του Μνημονίου για να βγει η χώρα από την κρίση. Το Μνημόνιο όμως δεν είναι για να βγει η χώρα από την κρίση αλλά για να γίνει βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των πλουσίων και κατά των εργαζομένων. Η Αριστερά μπορεί αυτό να το σταματήσει, μαζί με την κοινωνία. Η κοινωνία δεν θα συναινέσει στην πολιτική τους. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες θα σταθούν απέναντί τους. Θα στηρίξουν την Αριστερά, θα επιδιώξουν τη συμμετοχή και όχι την ανάθεση, τον αγώνα και όχι την ηττοπάθεια και τον φόβο. Εμείς δεν υπογράψαμε κανένα Μνημόνιο. Για τις εκλογές λέμε: ή αυτοί ή εμείς, και το εννοούμε.
* Η Ηρώ Διώτη είναι βουλευτής και υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ στον νομό Λάρισας
http://www.avgi.gr/StartPageAction.action
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου