Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ

H σκιά του χθες τριγυρίζει στο νου μου, με πάει πίσω. Δεμένος σε ένα παρελθόν χωρίς να ξέρω, χωρίς να έχω ευθύνες. Τότε ήμουνα παιδί, έτρεχα στους δρόμους και έπαιζα κρυφτό. Πάντα κρυβόμουνα και σας έφτυνα εσάς τους μεγάλους, μου φαινόσασταν γελοίοι, κλεισμένοι στα τεράστια κλουβιά σας, βλέποντας μαγνητισμένοι τηλεόραση.
 Τον πυρετό του Σαββατόβραδου δεν τον είχα βιώσει ποτέ, γιατί κάθε μέρα για μένα, ήταν πυρετός.
 Τώρα μεγάλος πια,προσπαθώ να παίξω κρυφτό μαζί σας παρενοχλόντας σας, σαν μύγα που γαργαλάει τη μύτη σας, σας σκουντάω μα εσείς δεν ξεφεύγετε από το ληθαργό σας, φοβάστε να έρθετε στον δικό μου πυρετό.
Μην ανησυχείτε, δεν απογοητεύομαι, θα συνεχίσω να σας παρενοχλώ...